بررسی رابطه بین باورهای دینی با رضایت زناشویی و سلامت روان در والدین دارای کودکان استثنایی

هدف این پژوهش بررسی میزان رضامندی زناشویی والدین دارای کودکان استثنایی و رابطه آن با باورهای دینی و مذهبی و سلامت روان می باشد که با استفاده از روش توصیفی و ابزار پرسشنامه اجرا شده است. برای اجرای بخش پیمایشی تحقیق از دوپرسشنامه استاندارد شده رضایت زناشویی افروز و پرسشنامه سلامت روان GHQ28استفاده شده است. ضریب آلفای کرونباخ برای سنجش اعتبارپرسشنامه رضامندی زناشویی افروز برابر با 98/0و برای پرسشنامه سلامت روان GHQ28 برابر با 93/0 بدست آمده است . جامعه آماری این پژوهش را والدین دارای کودکان استثنایی در سال 1392 تشکیل می دهند که تعداد آنها 420 نفر می باشد که 202 نفر از آنها به عنوان جمعیت نمونه در این تحقیق شرکت کردند.برای آزمون فرضیات تحقیق از آزمون ضریب همبستگی اسپرمن، آزمون تحلیل واریانس یکطرفه (ANOVA) و آزمون T نمونه های مستقل استفاده شده است.یافته های تحقیق نشان داد میانگین رضایت زناشویی پاسخگویان برابر با 4/34 ± 9/199 به دست آمده است که نشان دهنده رضایت زناشویی پایین پاسخگویان این پژوهش است. نتایج مربوط به فرضیات تحقیق نشان داد بین باورهای دینی، سلامت روان و رضایتمندی زناشویی والدین دارای کودکان استثنایی شهرستان بابل رابطه معنادار وجود دارد. رضایتمندی زناشویی به میزان معناداری در میان والدین دارای کودکان نابینا کمتر است. والدین دارای کودکان عقب مانده ذهنی به میزان معناداری دارای علائم مرضی بیشتری هستند. با افزایش تعداد فرزندان، رضامندی زناشویی والدین دارای کودکان استثنایی نیز افزایش خواهد یافت.هرچه ترتیب تولد فرزندان استثنایی افزایش یابد احتمالا رضایتمندی زناشویی والدین کاهش خواهد یافت. اما رابطه بین باورهای دینی و سلامت روان والدین دارای کودکان استثنایی (نابینا، ناشنوا و کم توان ذهنی) از نظر معناداری تایید شده است.

کلیدواژه ها:

باورهای دینی ، رضایت زناشویی ، سلامت روان ، والدین دارای کودکان استثنایی.