بررسی رابطه تربیت هنری و خلاقیت در دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهر ساری

هدف کلی پژوهش حاضر بررسی رابطه بین تربیت هنری و خلاقیت در دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهر ساری است. این پژوهش از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی، از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان دوره دورم ابتدایی شهر ساری به تعداد 16542 نفر است. براساس جدول کرجسی و مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعداد 377 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه ی تربیت هنری و پرسش نامه ی خلاقیت تورنس استفاده شد. نتایج نشان داد که: بین تربیت هنری و مولفه های سیالی، بسط و گسترش معنایی، ابتکار و انعطاف پذیری در دانش آموزان دوره دوم ابتدایی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین تربیت هنری و خلاقیت در دانش آموزان پسر و دختر دوره دوم ابتدایی ارتباط معناداری وجود دارد. بین تربیت هنری و خلاقیت در دانش آموزان پایه های چهارم، پنجم و ششم ابتدایی نیز ارتباط معناداری وجود دارد. نهایتا نتایج نشان داد که بین تربیت هنری و خلاقیت در دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهر ساری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

تربیت هنری ، خلاقیت ، ابتکار ، استعداد هنری ، دوره ی دوم ابتدایی