پایداری معماری مجتمع های مسکونی به وسیله طراحی سبز بام

با افزایش بی رویه تراکم جمعیت و توسعه کالبد فضایی شهرها و البته عدم توجه به توسعه پایدار و معماری پایدار، آلودگی های زیست محیطی و مصرف بی رویه انرژی رو به افزایش است و از سویی زیبای منظر و فضای سبز شهری و سلامت جسمی و روانی ساکنان در حال کاهش شدید است. از این رو در جهت مرتفع ساختن معظلات سکونتی و شهری راهکار طراحی با رویکرد سبز بام در مجتمع های مسکونی مناسب می باشد. هدف این مقاله بحث در مورد طراحی سبز بام در جهت تقویت توان اکولوژیکی از طریق تلاش در جهت ارتقاء تعادل زیستی و ارتقاء ویژگیهای کیفی در بخش مسکونی است. به این منظور با توجه به ابعاد موضوع از روش های تطبیقی و تحلیلی شامل بررسی نظریه ها و دیدگاه های رایج حاکم بر دانش و حرفه توسعه و معماری پایدار و حوزه های مرتبط با این دانش به صورت مطالعات کتابخانه ای استفاده شده است. نتایج پژوهش رابطه ی بین طراحی سبز بام و ارتقاء ابعاد اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی (به عنوان زیر مجموعه ای از دانش معماری پایدار در حوزه سکونت) تبیین می کند و به دنبال آن ویژگی های کیفی و توان اکولوژیکی را در مجتمع های مسکونی بر می شمارد. انتظار می رود مجتمع مسکونی با شرایط فوق بتوانند سبب بهینه کردن عملکرد مسکن و در نتیجه افزایش عملکرد فکری و عملی جامعه شود .

کلیدواژه ها:

پایداری ، معماری مسکونی ، سبز بام ، معماری پایدار