نقش دلالت های فرهنگی اجتماعی بر شکل خیمه (مطالعه موردی: سیاچادر بختیاری و آغچ اوی ترکمن)

انسان برای تجلی بودن با بهره از طبیعت و کنش فرهنگ خانه را بنا نهاد و در بنیادیترین شکل آن سازه خیمه برپا شد. این مقاله با بهره از مفهوم  نشانه شناسی در حیطه وجه کاربردی ، نحوی و معنایی نشانگی با روش تحلیل کیفی ناشی از تطبیق دو گونه خیمه  با بسترهای ناهمگون، بر چگونگی تاثیر وزنی وجه فرهنگی اجتماعی  نسبت به علیت کارکردی اقلیم، مصالح ، تکنیک و تظاهراتش در شکل (دال) می پردازد. نتایج معلوم می دارد که نه تنها دلالت های فرهنگی و آرمانی بر تکوین شکل خیمه، با وجود تاثیر علل محسوس طبیعی نقش محوری داشته بلکه فراتر از آن علل طبیعی، در بستر هر فرهنگی در مفهوم چرخه فرهنگ_ طبیعت به ماهیت فرهنگی بر می گردد بنابر این هیچ علیت طبیعی موثر بر شکل خانه در ماهیت خود، طبیعی صرف نبوده بلکه در این چرخه معنا و هیئت فرهنگی اجتماعی به خود می گیرد.

کلیدواژه ها:

شکل خانه ، دلالت ، نشانه شناسی ، چرخه فرهنگ - طبیعت ، خیمه آغچ اوی ، خیمه سیاچادر