تاثیر شدت های مختلف چرای دام بر شاخص های تولید و سطح برگ گونه Trifolium alexandrinum
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 371
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MDCONF04_066
تاریخ نمایه سازی: 28 دی 1398
چکیده مقاله:
بررسی واکنش گیاهان به سیستم های چرایی و انتخاب بهترین شیوه برداشت، راهکاری مناسب برای استفاده بهینهاز مراتع و جلوگیری از تخریب آنها است. هدف این مطالعه تاثیر شدت های مختلف چرای دام بر شاخص های تولید وسطح برگ گونه Trifolium alexandrinum است. آزمایش در قالب فاکتوریل با طرح کاملا تصادفی 4 تیمار و 3تکرار انجام شد. در این آزمایش برای محاسبه شاخص های ذکر شده، تمام قسمت های هوایی گیاه مورد مطالعه درچهار تیمار چرایی (شاهد، یک، دو و سه بار چرا)، قطع گردید. فواصل مرتبه های چرا، با توجه به شرایط آب و هواییمنطقه و مشاهده رشد کافی گیاه، دو هفته در نظر گرفته شد. در انتهای دوره چرایی میزان تولید و سطح برگ گونهمورد مطالعه اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که برای هر دو شاخص مورد مطالعه در سطح کمتر از 05 / 0 بینتمامی تیمارها بهجز تیماهای دو بار چرا و سه بار چرا شده، اختلاف معنیدار وجود دارد. مشاهدات حاصل از نتایجاین تحقیق بیانگر اهمیت تعداد دفعات چرای دام است که در این مطالعه، شاخص های مورد بررسی تا دو مرتبهچرا، کاهش محسوسی دارند و با ادامه تعداد دفعات چرا، کاهش معنی داری در شاخص های تولید و سطح برگمشاهده نمی شود. بنابراین از نظر شاخص های مورد بررسی در این مطالعه، مناسب ترین مرتبه چرا بر روی این گیاهتیمار دوبار چرا است. زیرا این گیاه می تواند قدرت بازسازی اندام های خود را داشته باشد. پیشنهاد میشود که گیاهمورد مطالعه برای ماندگاری بیشتر در رویشگاه و حفظ شادابی خود، دو بار مورد چرای دام قرار گیرد تا در عیناستفاده دام از آن به عنوان یک علوفه مرغوب، به میزان کمتری از لحاظ ریخت شناسی آسیب ببیند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سالار سیداخلاقی کلور
دانشجوی کارشناسی ارشد مرتعداری، گروه مرتعداری، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
قاسمعلی دیانتی تیلکی
دانشیار گروه مرتعداری، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
مهدی عابدی
استادیار گروه مرتعداری، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران