اثر تمرین LSD و اینتروال به همراه مکمل یاری چای سبز بر استقامت قلبی عروقی و درصد چربی بدن مردان چاق

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,591

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ASSH03_261

تاریخ نمایه سازی: 28 دی 1398

چکیده مقاله:

هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر تمرین LSD و اینتروال به همراه مکمل یاری چای سبز بر استقامت قلبی عروقی و درصد چربی بدن مردان چاق بود. پژوهش حاضر از نظر هدف در حیطه ی پژوهشهای کاربردی و نوع روش یک پژوهش نیمه تجربی است. با توجه به پرسشنامه تکمیل شده، جامعه آماری به صورت همتا سازی شده، در 3 گروه، تمرینات LSD همراه با مصرف چای سبز(10نفر)، تمرینات اینتروال همراه با مصرف چای سبز(10نفر) و گروه کنترل(10نفر) تقسیم شدند. پروتکل تمرین LSD شامل 35 دقیقه دویدن هوازی و با شدت 70 درصد ضربان قلب بیشینه هر فرد بود که به مدت 8 هفته و سه جلسه در هفته انجام شد. همچنین تمرینات اینتروال به مدت 8 هفته و با 3 جلسه تمرین در هر هفته تدوین و طراحی گردید. هر جلسه تمرین شامل 15 ست 2 دقیقه ای با 60 ثانیه استراحت فعال (راه رفتن) بود. شاخص های استقامت قلبی عروقی و درصد چربی بدن افراد شرکت کننده در تحقیق به ترتیب با آزمون دویدن 1600 متر و دستگاه بیو الکتریال اندازه گیری شدند. نحوه مصرف چای سبز بدین گونه بود که هر وعده شامل یک پیمانه( سه گرم ) چای سبز خشک در 200 میلی لیتر آب جوش بود و بدون حرارت به مدت 6 تا 8 دقیقه دم می شد. میزان کتچین چای سبز 400 میلی گرم در 200 میلی لیتر برای هر بار مصرف بود.(طبق آزمایشات انجام شده در موسسه مطالعاتی تاریخ پزشکی، طب اسلامی و مکمل ها). در طول روز هر نفر 3 بار این مقدار تعیین شده را (صبح، ظهر و شب) مصرف کرد. جهت بررسی فرضیات تحقیق از آزمون t همبسته و تحلیل واریانس یک راهه (ANOVA) استفاده شدضمنا.0آزمون کلموگروف- اسمیرونف جهت بررسی طبیعی بودن توزیع داده ها مورد استفاده قرار گرفت. سطح معنی داری نیز برای تمام محاسبات ( p <0/05) در نظر گرفته شد. یافته های آماری نشان داد هر دو روش تمرینی به همراه مصرف مکمل چای سبز بر شاخص های استقامت قلبی عروقی و درصد چربی اثر معنی داری داشته است. همچنین در مقایسه بین گروهی، نتایج نشان داد که تمرینات LSD نسبت به تمرینات اینتروال اثرگذاری بهتری بر دو متغیر اندازه گیری شده داشته است. این اثرگذاری بصورتی بودکه استقامت قلبی عروقی افزایش و درصد چربی بدن آزمودنیها کاهش یافت.

نویسندگان

مریم پورزنگنه

کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده تربین بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد، ایران

صادق عبدالهی

دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی ،گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، ایران