تاثیر مصرف طولانی مدت ال- کارنتین خوراکی بر گلوکز، لاکتات و لیپوپروتئین های پلاسما در ورزش استقامتی

زمینه و هدف: علیرغم مطالعات فراوان در خصوص توصیف مکانیسم های اصلی عملکرد ال- کارنتین تاکنون برخی فرآیندهای تاثیر مکمل سازی آن روی متابولیسم چربی، غلظت گلوکز و لاکتات خون ناشناخته مانده اند. لذا پژوهش حاضر، به منظور تعیین تاثیر مصرف طولانی مدت ال- کارنتین خوراکی بر غلظت گلوکز، لاکتات و لیپوپروتئن های پلاسما و تعداد ضربان قلب و ظرفیت هوازی در ورزش استقامتی صورت گرفت.روش کار: 30 دانشجوی دختر سالم یک فعالیت دوچرخه سواری را برای مدت 20 دقیقه با شدتی معادل 70 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی، قبل و بعد از یک دوره مکمل سازی ال کارنیتین ( گروه تجربی) و دارو نما( گروه کنترل) اجرا نمودند( 28 روز، روزانه پنج گرم) . بلافاصله پس از هر آزمون، نمونه گیری خون به منظور اندازه گیری غلظت های گلوکز و لاکتات خون، میزان فعالیت لاکتات دهیدروژناز، اسیدهای چرب آزاد، تری گلیسیرید و سایر مولفه های سوخت و ساز چربی (LDL, HDL, TC, Lipase) به عمل آمد. برای مقایسه نتایج پایانی متغیرهای تحقیق از آزمونهای T مستقل و جفت در محیط نرم افزار spss استفاده شد.یافته ها: یافته های مطالعه حاضر نشان داد که مکمل سازی ال- کارنیتین تاثیری روی غلظتهای پلاسمائی گلوکز، لاکتات و میزان فعالیت لاکتات دی هیدروژناز خون دارند. ضربان قلب استراحت و حداکثر اکسیژن مصرفی به واسطه مکمل سازی ال- کارنیتین تغییر معنیداری نداشتند. میزان اسید چرب آزاد 0/70 ± 0/18 به 0/67 ± 0/18 میلی مول بر لیتر و تری گلیسیرید از 159 ± 40 به 154 ± 43 میلی گرم بر دسی لیتر در گروه تجربی رسید.نتیجه گیری : نتایج مطالعه نشان داد که مکمل سازی ال- کارنیتین با تغییری در روند متابولیسم کربوهیدرات - چربی در افراد سالم همراه بوده و در بهبود عملکرد استقامتی موثر است.

کلیدواژه ها:

ال-کارنتین ، اسید چرب آزاد ، گلوکز ، لاکتات ، حداکثر اکسیژن مصرفی ، عملکرد استقامتی