نماد حیوانات اهلی در ضرب المثل های گویش مردم خواف
محل انتشار: چهارمین همایش نگاهی نو به زبان و ادب عامه
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,343
فایل این مقاله در 43 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NLLL04_075
تاریخ نمایه سازی: 28 دی 1398
چکیده مقاله:
افسانه ها، حکایت ها ، قصه ها ، ضرب المثل ها، کنایه ها بخش اعظمی از ادبیات شفاهی یک منطقه را تشکیل می دهند و از آنجا که از عمق فرهنگ و تمدن مردم برخاسته اند؛ افکار و اندیشه های هر منطقه را به روشنی بیان می کند. حیوانات در زندگی سنتی و روستایی نقش بسیار پررنگی دارند، بسیاری از رفتارها و ویژگی های ظاهری، خصوصیت های انسان با حیوانات سنجیده شده و هر حیوان نمادی از یک و چند خصوصیت جامعه انسانی است. استفاده از حیوانات اهلی در این ردیف به دلیل جایگاه تنگاتنگ با زندگی روزمره ی مردم به خصوص مردم خواف، کارکرد آنها بیشترین کاربرد را به خود اختصاص داده اند. شهرستان خواف در 265 کیلومتری مشهد قرار دارد. طبق مطالعات باستان شناسی و آثار و بقایای موجود پیشینه این منطقه به هزاره دوم و سوم قبل از میلاد بر می گردد. در این مقاله ضرب المثل های به کار رفته در گویش مردم خواف را بررسی کرده ایم و از آن میان ضرب المثل هایی که الفاظ حیوانات داشته مورد تجزیه و تحلیل قرار داده ایم. ضمن آوانگاری و آوردن معادل امروزی به دسته بندی محتوایی آنها نیز پرداخته ایم.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدسعید جامی رودی
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی، کارشناس کانون فرهنگی تربیتی شهید کاظمیان
عبدالغفور سلیمی
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی، دبیر دبیرستان های خواف