تفرجگاه های گردشگری، فرصت یا تهدید برای زنان روستایی (مطالعه موردی: بخش مرکزی شهرستان سبزوار)

گردشگری به عنوان یکی از ارکان اساسی در توسعه پایدار مکان های جغرافیایی، به ویژه مناطق روستایی مورد توجه است.تفرجگاه ها که زیرمجموعه ای از اکوتوریسم است، یکی از انواع گردشگری است که نسبت به اشکال دیگر گردشگریروستایی عمومیت بیشتری دارد، لذا در این رابطه، اثر این نوع گردشگری بر توانمندسازی و کارآفرینی زنان روستایی کهنیمی از جامعه روستایی را تشکیل میدهند، حائز اهمیت است. پژوهش انجام شده با مدل SWOT به بررسی عواملپیش برنده و بازدارنده تفرج گاه ها در روستاهای کهنه آب و ابارش از توابع شهرستان سبزوار پرداخته است. جامعه آماریپژوهش، ساکنان روستا، به ویژه زنان و گردشگران بوده اند که با روش نمونه گیری تصادفی و از طریق پرسشنامه تنظیم وبا طیف لیکرت بررسی شد. بر این اساس، نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدها اولویت بندی و راهبردهای توسعهگردشگری در روستاهای مذکور ارائه شده است. از تجزیه وتحلیل متغییرها چنین استنتاج می شود که روستاهای نمونهنیازمند بازنگری و ارائه سیاست های مناسب به منظور رفع محدودیت ها و استفاده از مزیت های نسبی موجود است. پژوهشحاضر نشان می دهد تفرج گاه های پیرامون دو روستای کهنه آب و ابارش از نوع تفرج متمرکز هستند، زیرا از آن دستهفعالیت های تفرجی است که امکان تحقق آنها بستگی به توسعه و تجهیز مراکز گردشگری دارد و نیازمند تسهیلاتمتعددی مانند: کمپینگ یا اردو زدن، پیکنیک و انواع ورزش های گروهی و.... است، همچنین نتایج نشان میدهد که اهمیتهنرهای بومی و صنایع دستی در شاخص نقاط مثبت منطقه رتبه 5 را اخذ کرده که این نشان دهنده پتاسیل زنان در این نوعگردشگری است.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، تفرجگاه ، زن روستایی ، مدل SWOT ، روستاهای کوه نو و ابازش سبزوار