عنصریابی نقوش سفال های چشمه علی II و III

نقوش سفال در هنر هر منطقه راه شناخت احوال، آداب و نگرش مردمان آن منطقه در یک دوره زمانی خاص می باشد. در اواخر دوره نوسنگی نقش اندازی بر روی سفال آغاز می شود که یکی از مهمترین راه ها برای بروز احساسات و غرایز روانی انسان بود. در این دوره سبک های هنری بوجود آمد که تا به امروز نیز می توان شاهد آن باشیم. در منطقه ی چشمه علی تداوم لایه های نوسنگی جدید و انتقالی مس سنگی، همراه با گونه های متنوع سفالی از لحاظ شکل و نقش، سبب مطالعه و پژوهش های باستان شناسان شد. سفال های چشمه علی شامل ظروف زیبا با نقوش مختلف از قبیل طرح های هندسی، جانوری، گیاهی و انسانی است که با رنگ سیاه بر زمینه ی قرمز طراحی شده اند. این پژوهش با هدف بررسی شباهت ها و تفاوت های اجزای تصویری در میان سفال های منقوش دوره های II و III ، تعداد 54 نمونه سفال را مورد ارزیابی بصری قرار داده است. بر این اساس ابتدا نقوش سفالی هر دوره بطور مجزا مورد بررسی، سپس نقوش بر اساس شباهت ها دسته بندی شد و در نهایت بر اساس جامعه آماری مورد ارزیابی قرار گرفت. پژوهش حاضر به شیوه ی توصیفی و تحلیلی، کتابخانه ای و بررسی نمونه های سفالی صورت پذیرفته است. بر طبق مطالعه و بررسی سفال ها مشخص شد پرکاربردترین نقوش مربوط به طرح های هندسی و نقش انسان کمترین استفاده را در این دوران داشته اند.

کلیدواژه ها:

سفال منقوش ، چشمه علیII و III ، سبک بصری ، ساختار بصری ، عنصر بصری