پدیدارشناسی زندگی زنان بیوه سالمند

مقدمه بهبود شرایط زندگی و افزایش امید به آن خصوص در زنان سالمند پدیده سالمندی را در تمام جوامع بدنبال داشته است. لذا اغلب آنها دوره ای از زندگی خود را بدون همسر طی می کنند که اهمیت توجه به تجارب زندگی این افراد را بیش از پیش نشان می دهد. بررسی این پدیده می تواند درک بهتری از زندگی آنها به گونه ای که خودشان تجربه کرده اند به ما نشان دهد. لذا هدف پژوهش حاضر تبیین تجارب زندگی زنان بیوه ی سالمند می باشد. روش این مطالعه کیفی و با رویکرد پدیدیار شناسی توصیفی انجام گردیده است. شرکت کنندگان 11 نفر، از میان بیوه زنان سالمند شهر اصفهان در محدوده سنی 65 سال به بالا انتهاب شدند. روش نمونه گیری مبتنی بر هدف و تا اشباع اطلاعات انجام شد. داده ه از طریق مصاحبه عمیق بدون ساختار جمع آوری شدند. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش کلایزی استفاده شد. پس از تجزیه و تحلیل یافته ها 199 کد مفهومی استخراج شد. پس از دسته بندی آنها 5 مفهوم اصلی ارتباط، چشم انداز سلامت جسمیف چشم انداز سلامت روانی، چشم انداز اجتماعی و نیازها از آن استخراج گردیده و نهایتا تحت عنوان مفهوم اصلی پدیدار شناسی زندگی زنان بیوه سالمند قرار گرفت. نتیجه گیری نتایج پژوهش نشان داد که زنان سالمند بیوه نیازهای جسمی، روانی، اجتماعی و ارتباطی بسیاری را تجربه می کنند که بر اهمیت حمایت از آنها در این ابعاد تاکید می کند. همچنین براهمیت آموزش تیم های مراقبتی درمانیف حماتی و آموزش عموم مردم از پدیده سالمندی و شناسایی نیازهای این گروه ویژه ازانسان ها و برنامه ریزی همه جانبه مسئولین و تقویت نگرش های مثبت نسبت به این افراد تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

دیدارشناسی ، زنان بیوه ، سالمند