جایگزینی شربت گلوکز در سوبسترای تولید مخمرنانوایی و بررسی خصوصیات کمی و کیفی مخمر نانوایی تولیدی بروش سطح پاسخ

در این مقاله سعی گردید نسبت های مناسب اختلاط شربت گلوکز با ملاس در تهیه سوبسترای تولید مخمر نانوایی مورد بررسی واقع گشته و همچنین تاثیر استفاده از این محیط کشت بر روی خصوصیات کمی و کیفی مخمر تولیدی مورد مطالعه قرارگیرد. در این تحقیق با استفاده از روش سطح پاسخ و با استفاده ازنرم افزار Design Expert 10 تعداد 11 تیمار و به مفهومی دیگر تعداد 11 برنامه فرمانتاسیون تعیین گردید که دراین تیمارها از شربت گلوکز به نسبت های صفر (تیمار شاهد) 90،80،70،60،50،40،30،20،10 و 100 درصد به همراه ملاس در تهیه سو بسترا یا همان پایه کربنه مورد استفاده قرار گرفت و مخمرهای تولیدی از لحاظ میزان بازدهی (Yield) و قدرت ورآوری (leavening ability) مورد بررسی قرار گرفتند. با توجه به (P<0/05) رابطه معنی داری بین متغیرهای مستقل و وابسته در مدل پیشنهادی وجود داشت که درپایان مشاهده گردید که تیمار شماره سه بعنوان برترین تیماربا محیط کشت دارای نسبت 30 درصد شربت گلوکز و 70 درصد ملاس دارای بهترین نتایج از لحاظ میزان بازدهی با مقدار بیشنه 90 درصد و میزان قدرت ورآوری (mlCo2/2hr)1535 می باشد.

کلیدواژه ها:

مخمر نانوایی ، شربت گلوکز ، فرمانتاسیون ، پایه کربنه ، روش سطح پاسخ