بررسی آزمایشگاهی مشخصات هندسی مقطع مرکب فولادی بتنی قرار گرفته در معرض حرارت با در نظر گرفتن چسبندگی بین بتن و فولاد

با توجه به پیشرفت سازه ها مرکب و استفاده آن در ستون ها نیاز به در نظر گرفتن اثر لغزشی بین جزء فولادی و بتنی و همچنین راهکار مناسب برای انتقال برش و تنش برشی کافی بین دو مصالح و استفاده از حداکثر ظرفیت باربری بتن و فولاد در این سازه های مرکب می باشیم. اتصال بین بتن و فولاد باید به گونه ای طراحی شوند تا اطمینان حاصل گردد که جلوی لغزش بتن و فولاد را گرفته و همچنین به عملکرد جداره فولادی لطمه وارد نشود، لذا نحوه این اتصال از حساسیت بالایی برخوردار است. در رفتار ساختمان هایی با مقاطع مرکب، در برابر حریق، یکی از موارد تاثیرگذار، حفظ چسبندگی بین بتن و فولاد در اثر حرارت می باشد. در این پژوهش برای هر یک از نمونه ها شاخص های تنش باند و سختی باند مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین پارامتر نسبت قطر به ضخامت نیز به دلیل گرم و سرد شدن نمونه سبب تغییرات ماکرو در قطر نمونه و درگیری بیشتر بین لوله فولادی و جزء بتنی می شود و کاهش نسبت قطر به ضخامت سبب افزایش محسوس شاخص ها را به همراه داشت. مشاهده شد کاهش نسبت قطر به ضخامت لوله فولادی از 70 به 35 و از 70 به 23.3 سبب افزایش سختی باند به میزان 4 تا 201 درصد و افزایش تنش باند به میزان 10 تا 216 درصد شده است.

کلیدواژه ها:

سازه های مرکب ، لغزش بتن و فولاد ، حریق ، چسبندگی بین بتن و فولاد ، تنش باند