بهسازی رفتار آکوستیکی واگن قطار مسافربری با استفاده از روش ترکیبی ردیابی اشعه و منبع تصویر

در واگن های مسافربری تاثیر کابین ها، راهرو ها و مواد بکار رفته در آنها می توانند نقش مهمی را در نحوه تولید صدا در داخل قطار به علت وجود سر و صدا های متداول ریلی ایفا کنند. به همین منظور برای پیش بینی توزیع صدا در داخل واگن های مسافربری می بایست از یک روش مناسب استفاده نمود تا بتوان میزان صدای داخلی و پارامتر های آکوستیکی را مورد بررسی قرار داد. در این مقاله با استفاده از روش ترکیبی ردیابی اشعه1 و منبع تصویر2 که بر اساس اصول فیزیک اپتیک و آکوستیک هندسی بنا شده است به بررسی رفتار آکوستیکی داخل واگن مسافربری و بهسازی میزان صدای دریافتی در داخل کابین واگن بر اساس منابع نویز غلتشی3 و فن نویز4 پرداخته شده است. ابتدا با استفاده از شبیه سازی منبع صدا در داخل واگن مسافربری مهتاب با تجهیزات و بدون تجهیرات به اعتبار سنجی نتایج بدست آمده از این روش ترکیبی از طریق انجام اندازه گیری آکوستیکی میدانی پرداخته و در نهایت با تغییر مواد و ضرایب جذب بکار رفته در واگن قطار مسافربری با توجه به منابع سر و صدای ریلی، بهسازی رفتار آکوستیکی واگن مسافربری صورت گرفته است. سه تغییر بکار رفته در مواد مورد استفاده در واگن که شامل: -1 تخت خواب ها با روکش چرم - 2 شیشه های دوجداره با فاصله هوایی 30-20 میلی×متر -3 کارپت چوبی از نوع کف پوش بوده، نشان می دهد که می توان میزان تراز فشار صوت دریافتی حاصل از این نوع منابع صدا را در داخل واگن مسافربری حداقل تا 2 دسی بل کاهش داد.

کلیدواژه ها:

آکوستیک هندسی ، ردیابی اشعه ، منبع تصویر ، ضریب جذب