مفهوم اقتصاد سبز و لزوم کاربرد آن در ایران

اقتصاد سبز به صورت نظریه اقتصادی تعریف می شود که به موجب آن اقتصاد مولفه درون اکوسیستمی تصور می شود. اقتصاد سبز همانند بسیاری از مفاهیم اقتصادی در دو سطح خرد و کلان تعریف می شود. اقتصاد سبز در سطح خرد به اقتصادی اطلاق می شود که کارخانه ها و بنگاه های کوچک اقتصادی اقدام به تولید محصولات سبز می نمایند. از نقطه نظر کلان، اقتصاد سبز به بررسی سهم محصولات سبز در تولید ناخالص داخلی یک کشور می پردازد. اقتصاد ایران یک اقتصاد ترکیبی و در حال گذار است، شامل یک بخش عمومی بزرگ (دولت) که به میزان 60% از آن به شیوه متمرکز و دستوری اداره می شود و به میزان 80 درصد از تولیدات و صادرات کشور بر پایه ی صادرات نفت و گاز می باشد و کمتر به صنایع سرمایه بر و مبتنی بر تکنولوژی اعتنا می شود. متاسفانه با وجود برخورداری از منابع طبیعی بسیار و وجود الزام برای توجه به افزایش کارایی، به دلیل دستیابی به رشد اقتصادی بالاتر کمتر به مباحث پایداری در محیط زیست توجه می شود. به گونه ای که در موضوع پایداری زیست بوم (اکوسیستم و منابع طبیعی) نه تنها هرگز وضعیت مطلوبی در نیم قرن گذشته مشاهده نشده، بلکه وضعیت پایداری همواره در حال نزول بوده است. این عامل همواره یکی از دلایل عمده کاهش شاخص پایداری کل در ایران بوده است و در صورت حفظ روند موجود، در آینده نیز تخریب زیست بوم به بدتر شدن وضعیت پایداری کل خواهد انجامید.

کلیدواژه ها:

مدیریت سبز ، ابزارهای سبز ، محیط زیست ، انرژی ، ایران