بررسی رابطه بین تاب آوری و رضایت از زندگی بین زوجین

ازدواج یکی از قوی ترین روابط انسانی است. کیفیت این رابطه دائما توسط زوجین مورد توجه قرار می گیرد و به طور بالقوه برای کل تجربه زندگی خانوادگی آنها مهم است. رضایت از ازدواج و رضایت از زندگی زناشویی در کیفیت و دوام و بقای آن، اثر غیرقابل انکاری دارد. رضایت زناشویی حالتی است که طی آن زو و شوهر از ازدواج با یکدیگر و با هم بودن احساس شادمانی و رضایت دارند. رضایت مندی زناشویی را پیامد توافق زناشویی می دانند که رابطه مناسب بین زن و شوهر راتوصیف می کند. در واقع، رضایتمندی زناشویی، یک ارزیابی کلی از وضع فعلی ارتباط ارائه می دهد. همچنین رضایت یکی از گسترده ترین مفاهیم برای تعیین میزان شادی و پایداری رابطه است. با توجه به اینکه ازدواج مهمترین تصمیم در زندگی محسوب می شود و حدود 95% از افراد در برهه ای از زمان ازدواج می کنند. در طول زندگی مشترک، متغیر های گوناگونی بر نحوه ارتباط زوجین با یکدیگر تاثیر می گذارد. این متغیرها، رضایت یا عدم رضایت زن و شوهر را از روبط زناشویی به همراه دارند. رضایتمندی زناشویی را نمی توان صرفا بر اساس فشارهای روانی بیرونی تبیین کرد. این تحقیق از نوع نیمه تجربی برای تعیین اثر بخشی تاب آوری در رضایت زناشویی می باشد. جامعه آماری در آن نیز، زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره شبنم در سال 1397 می باشد.

کلیدواژه ها:

بررسی ، رابطه ، تاب آوری ، رضایت از زندگی ، زوجین ، رضایت از زندگی زوجین ، تاب آوری و رضایت از زندگی