بررسی تاثیر سایه حاصل از پوشش گیاهی با هدف کاهش جزایر حرارتی شهری

در نظر گرفتن شرایط آسایش حرارتی در فضای باز اخیرا دغدغه معماران و منجر به پژوهش و طراحی بر اساس سیستمهای غیرفعال خورشیدی شده است. کاهش حرارت فضای باز از طریق استفاده از خرد اقلیم ایجاد میشودو در صورت وجود پوششگیاهی امکانپذیر است. در این پژوهش به بررسی فضاهای باز شهری در صورت وجود گیاهان و سایهاندازی پرداخته میشود. تحقیق نشان میدهد که نوع و میزان پوششگیاهی میتواند حد قابل قبولی از راحتی را برای کاربران برای مدت طولانی در روز و بالاترین استرس حرارتی را در اوقات ظهر فراهم کند و در نهایت این پژوهش تاکید میکند که سایهاندازی با طراحی مناسب ممکن است گزینهای معتبر برای ساخته های پایدار باشد.

کلیدواژه ها:

آسایش حرارتی ، سیستم غیرفعال ، فضای باز ، سایه اندازی ، پوشش گیاهی