بررسی بی تفاوتی اجتماعی در بین دانشجویان دانشگاه بابل

بی تفاوتی به معنای فقدان علاقه نسبت به انجام رفتار یا اقدامی است و نیز کنارهگیری و سهیم نشدن در مسائل اجتماعی .بیتفاوتی اجتماعی دلسردی و بی علاقگی به مسائل جامعه، عدم درگیری مدنی به عنوان یک شهروند و بی اعتنایی نسبت به موعودهای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی را به دنبال دارد . این پژوهش به دنبال بررسی و تحلیل جامعهشناختی بیتفاوتی اجتماعی دانشجویان دانشگاه بابل بوده ، روش اصلی مورداستفاده دراین پژوهش، نظریه زمینه محور است. برای گردآوری دادها از تکنیک مصاحبه های فردی و گروه مرکز استفاده شده است. در ادامه مصاحبه ها با استفاده از کدگذاری باز، انتخابی و محوری کدگذاری شده اند. که درنهایت، از این مصاحبه ها 57 مفهوم و 15 مقوله استخراجشده است. عوامل موثر بر بیتفاوتی ازجمله ضعف مسئولیت اجتماعی، رابطه حسابگرانه، ضعف مشارکت در اجتماع محلی، همبستگی اجتماعی، درماندگی سیاسی به دست آمده همچنین شرایط که چنین موقعیتی را درکنش متقابل افراد ایجاد کرده طبق یافته های تحقیق عبارت اند از سرمایه اجتماعی ضعیف، روابط شبکه اجتماعی ضعیف، هزینه- پاداش و درنهایت پیامدی چنین شرایطی بی تفاوتی احساس و بی تفاوتی رفتاری دانشجویان در روابط و کنشهای اجتماعی آنها به دست آمده است. و در پایان با استفاده از پارادایم استراس و کوربین نظریه به وجود آمده در قالب تصویر و روایت ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

تحقیق کیفی ، بی تفاوتی اجتماعی ، احساس مسئولیت ، مشارکت اجتماعی