بررسی تطبیقی مقایسه ای موزه با رویکرد دیکانستراکشن

موزه ها؛ همواره در بستر تاریخ نقشی چند ارزشی داشته و مبین اتصال میان تاریخ از یک سو و تحلیل تاریخ از سوی دیگر بوده اند. معماری موزه به عنوان یکی از گرایش های معماری منزلتی و دانش مباشرتی در صد سال گذشته جایگاه خاصی یافت. این معماری به موزه به عنوان نماد تکاپوی تاریخی تحلیلی انسان متمدن می نگرد. دیکانستراکشن رویکردی فلسفی به معماری است، که ریشه های تولد آن در ساختارگرایی و پساساختارگرایی می باشد زمانی که یک طراح در بین پدیده های گوناگون به دنبال جستجوی یک ایده برای طرح معماری است این رویکرد جنبه های مختلف این پدیده ها را آشکار می سازد. در حدود بیست سال پس از انتشار نخستین کتاب های فلسفی ژاک دریدا و اندیشه های وی، توسط معماران و منتقدان معماری مورد توجه قرار گرفت و در دنیای معماری دنبال شد. پژوهش حاضر ابتدا به بررسی و تحلیل معماری چهار اثر خلق شده به سبک دیکانستراکشن که عبارتند از: موزه زلزله چین، موزه ولکانیا، موزه یهود برلین و موزه لوور پاریس پرداخته سپس با مقایسه این چهار موزه با یکدیگر، تفاوت ها و شباهت های آن ها را بیان نموده است.

کلیدواژه ها:

معماری ، موزه ، دیکانستراکشن ، ژاک دریدا