ارائه الگویی کارآمد در رابطه با نقش معماری در حوزه های گردشگری شهری با تاکید بر منافع اقتصادی پایدار

شهرها به واسطه ی داشتن توانمندی در ارائه خدمات، تسهیلات و جاذبه های متنوع مقاصد گردشگری مناسبی برای گردشگران قلمداد می شوند. انتخاب شهر به عنوان محیط گردشگری پایدار می تواند فرصت هایی برای اشتغال و کسب درآمد ساکنین محلی و گسترش امکانات و تسهیلات مورد نیاز برای گردشگران را ایجاد نماید که توسعه و رشد اقتصادی شهر را به دنبال خواهد داشت. از این رو در پژوهش حاضر حوزه های گردشگری شهری و اجزای تشکیل دهنده ی آن به عنوان یکی از فضاهای تخصیص یافته برای گردشگری شهری مورد بررسی قرار گرفته است. روش این پژوهش به صورت تحلیلی-توصیفی است که درگام نخست آن با استفاده از مطالعات کتابخانه ای انواع حوزه های گردشگری شهری و اجزای اصلی تشکیل دهنده ی هر یک مورد بررسی واقع گشت. در این قسمت معماری به عنوان یکی از مهم ترین اجزای تشکیل دهنده ی حوزه های گردشگری شهری شناخته شد. در گام بعدی دو حوزه گردشگری در شهرهای سیدنی ولیورپول به عنوان نمونه های موفق حوزه های گردشگری، از منظر عملکردهای معماری گردشگری ، پراکنش و ارتباط این عناصر با زمینه شهری و منافع اقتصادی آنها مورد تحلیل واقع شدند. در نهایت با تطبیق و مقایسه داده های جمع آوری شده از مبانی نظری و تحلیل نمونه های موردی، الگوی کارآمد برای حوزه های گردشگری شهری با تاکید بر منافع اقتصادی ارائه شد. این الگو ترکیبی از عملکردهای اصلی معماری گردشگری از جمله زیرساخت ها برای دسترسی و حرکت، سرویس های اقامتی، تسهیلات ، خدمات و جاذبه ها است که ضمن یکپارچگی فضایی و پاسخگویی به دایره ی وسیع تری از نیازهای گردشگران در محدوده ی تعریف شده، بهره وری تجاری بیشتری را هم برای شهر به همراه دارد.

کلیدواژه ها:

گردشگری شهری ، حوزه های گردشگری شهری ، منافع اقتصادی گردشگری پایدار ، معماری گردشگری