جداسازی ناهنجای ها در نقشه های ژئوشیمیایی رسوبات آبراهه ای بوسیله مدل عیار - مساحت روش فرکتال (مطالعه موردی: برگه 1:50000 شیرین کند)

تهیه نقشه های ژئوشیمیایی توسط داده های بدست آمده از نمونه های رسوبات آبراهه ای روشی قدرتمند و ارزان برای تشخیص مناطق امید بخش کانی سازی می باشد، اماجداسازی مناطق ناهنجار از زمینه همشه سخت و دشوار بوده است. در این گونه مطالعات روشهای آماری و ریاضی برای جداسازی مناطق ناهنجار از زمینه بکار گرفته می شود. اگرچه این روشها نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارند اما در کل موقعیت فضائی نمونه ها و فرم هندسی ناهنجاری را درنظر نمی گیرند در صورتیکه این پارامترها بسیار مهم و تعیین کننده می باشند. یکی از روشهایی که موقعیت فضائی نمونه را در نظر میگیرد روش فرکتال می باشد. روش فرکتال روشی بسیار مناسب و مفید برای تشخیص و جداسازی الگوهای متفاوت توزیع عناصر که رفتار فرکتالی دارند بوده وبرای داده های ژئوشیمیایی مدل عیار – مساحت بهترین مدل می باشد. این مقاله مقدمه ای برای مدل محیط – مساحت و مدل عیار – مساحت روش فرکتال رابیانمی کند و در قالب یک مطالعه موردی داده های نمونه برداری رسوبات آبراهه ای برگه 1:50000 شیرین کند را مورد بررسی قرار می دهد. برای این مطالعه 180 نمونه از رسوبات آبراهه ای جمع آوری شد و این نمونه ها برای 23 عنصر مورد آنالیز قرار گرفت و برای 7 عنصر توسط روشهای آمار کلاسیک و مدل عیار – مساحت روش فرکتال تا حد آستانه و ناهنجاری ها مشخص گردید. اما شایان ذکر است که ناهنجاری هایی که روش فرکتال مشخص گردید. با توجه به کنترل های زمینی و بررسی های تکمیلی از اعتبار بیشتری برخوردار بود.

کلیدواژه ها:

رسوبات آبراهه ای ، روش فرکتال ، مدل عیار - مساحت ، حد آستانه ، شیرین کند