بررسی تاثیر استفاده از ژئوگرید در نشست پایه های تونل متروهای شهری در اثر بار متحرک

درک از رفتار سازه های زیرزمینی از جمله تونل های متروهای شهری دربرابر متحرک با توجه به این که نقش اساسی در ارائه خدمات دارند. بسیار حائز اهمیت است و از طرفی ارائه راهکارهایی از جمله بهسازی خاک توسط ژئوگرید می تواند اثرات مخرب حاصل از بار متحرک بر روی پایه های تونل های متروها کاهش می دهد و عدم توجه به این موضوع باعث مختل شدن سیستم حمل و نقل شهری می شود، که با توجه به اهمیت موضوع در این پژوهش به بررسی تاثیر استفاده از ژئوگرید در نشست پایه های تونل متروهای شهری در اثر بار متحرک پرداخته شده است، هدف این پژوهش کاهش تغییر شکل های و تنش ها و افزایش عملکرد پایه های تونل مترو شهری در بابر بار متحرک است که بدین منظور از برنامه آباکوس استفاده شده است، در ابتدا صحت سنجی با توجه به نتایج آزمایشگاه در برابر آباکوس انجام شده است و در ادامه به بررسی تاثیر تعداد لایه های بهسازی خاک روی دال تونل مترو و تغییر فاصله بین لایه های ژئوگرید با توجه به بار متحرک پرداخته شده است، که با بررسی های صورت گرفته نتایج نشان می دهد: فاصله بین لایه های ژئوگرید نسبت به تعداد لایه ژئوگرید در عملکرد تونل تاثیرگذارتر است و با بررسی تغییرات وجود و عدم ژئوگرید در بهسازی خاک و تغییر تعداد لایه های بهسازی خاک روی دال تونل مترو وجود لایه ژئوگرید نسبت به عدم وجود ژئوگرید با توجه به تغییر لایه های ژئوگرید در کاهش مقدار، تنش، 13.73 درصد و با تغییر فاصله بین لایه های ژئوگرید، 37.47 درصد در کاهش مقدار، تنش تاثیرگذار بوده است.

کلیدواژه ها:

ژئوگرید ، تونل متروهای شهری ، بار متحرک