کاربرد نانوذره نقره سبس درست شده از عصاره گیاه چغندرقند برای بهبود انبارمانی میوه توت فرنگی

در این تحقیق ابتدا عصاره آبی برگ چغندر قند (Beta vulgaris) برای تولید نانو ذرات نقره مورد استفاده قرار گرفت. تکنیک بیوسنتز نانوذرات سبز با استفاده از عصاره های گیاهی، یک روش پاک و غیر سمی بوده و محیط زیست را آلوده نمی کند. با استفاده از میکروسکوپی الکترونی مشخص شد که نانوذراتی در اندازه 50 تا 150 نانومتر در عصاره گیاه چغندر قند تولید شده اند. سپس میوه های تازه توت فرنگی به مدت 2 ساعت در محلول های حاوی آب مقطر، عصاره برگی، نانوذره نقره شیمیایی و نانوذره نقره بیوسنتز شده از عصاره برگی قرار گرفتند و پارامترهای انبارمانی شامل شاخص آلودگی و ظرفیت آنتی اکسیدانت میوه ها دو هفته پس از انبارمانی مورد مطالعه قرار گرفت. هر دو تیمار نانوذره نقره شیمیایی و نانوذره نقره سبز باعث کاهش معنی دار شاخص آلودگی میوه های توت فرنگی دو هفته پس از انبارمانی شدند. همچنین فعالیت جاروب کردن رادیکال های آزاد DPPH میوه های توت فرنگی پس از دو هفته انبارمانی تحت تاثیر تیمارهای نانوذره نقره شیمیای و نانوذره نقره سبز در مقایسه با تیمار شاهد افزایش معنی دار نشان داد. نتایج این تحقیق نشان داد نانوذره نقره سبز همانند نانوذره نقره شیمیایی باعث افزایش کیفیت میوه های توت فرنگی در دوره انبارمانی می گردد و با توجه به اینکه نانوذره نقره تولید شده از عصاره گیاهی در مقایسه با نانوذره نقره سنتز شده به روش شیمیایی، غیر سمی بوده و محیط زیست را آلوده نمی کند. توصیه می گردد از نانوذره سبز بجای نانوذره شیمیایی برای اهداف انبارمانی استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

عصاره ، نانوذره سبز ، انبارمانی ، توت فرنگی