بررسی پراکنش سالانه فعالیت های تخمدانی در میش های سنجابی

هدف از انجام این آزمایش شناسایی چرخه سالانه فعالیت های تخمدانی میش های سنجابی بود. به این منظور در طول یک سال مطالعه هر هفته حداقل پنج جفت تخمدان میش های سنجابی در کشتارگاه جمع آوری و تعداد و قطر فولیکول های قابل مشاهده در سطح هر تخمدان، وزن و حجم اجسام زرد و نیز فراوانی تعداد تخمدان های حاوی یک یا چند عدد جسم زرد اندازه گیری و ثبت شدند. نتایج نشان داد بیشترین فراوانی نسبی تعداد تخمدان های حاوی جسم زرد که در سمت راست بدن میش قرار داشتند، مربوط به ماه های اردیبهشت و آذر بود (P<0/05, 0/33±0/40) اما بیشترین فراوانی نسبی تعداد تخمدان های حاوی جسم زرد که در سمت چپ بدن میش قرار داشتند، مربوط به ماه های خرداد، آبان و آذر بود (به ترتیب، 0/50±0/41، 0/42±0/38 و 0/51±0/43، P<0/05). از طرفی کمترین میانگین فراوانی نسبی تعداد تخمدان های حاوی جسم زرد که در سمت راست بدن میش ها قرار گرفته بودند. در ماه مرداد مشاهده شد و کمترین میانگین فراوانی نسبی تعداد تخمدان های حاوی جسم زرد که در سمت چپ بدن میش ها قرار گرفته بودند در ماه شهریور به دست آمد (به ترتیب 0/17±0/03 و 0/26±0/07، P<0/05). بر اساس نتایج میش های سنجابی دارای فصل تولید مثل نسبتا طولانی هستند. این نتیجه به این لحاظ درنظر گرفته می شود که داده های حاصل از مطالعه حاضر نشان داد میش های این منطقه در فصل بهار هم تا حدودی فعالیت تولید مثلی از خود نشان می دهند که بیانگر بازگشت یک فعالیت موقت تخمدانی در این فصل بود و می تواند منجر به آبستنی های خارج از فصل شود.

کلیدواژه ها:

تخمک ریزی ، جسم زرد ، فعالیت های تخمدانی ، مطالعه کشتارگاهیف گوسفند سنجابی