تحلیلی بر پتانسیل های گردشگری مناطق بیابانی با تاکید بر ظرفیت های اکوتوریسمی و ژئوتوریسمی استان بوشهر

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 328

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICSDA04_0639

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1398

چکیده مقاله:

از آنجایی که توسعه گردشگری پایدار می تواند اشتغال را برای سطح وسیعی فراهم نماید لذا توجه به صنعت گردشگریبه صورت عام و گردشگری مناطق کویری و بیابانی به صورت خاص با در نظر گرفتن شرایط و ملاحظات زیست محیطیدر جهت توسعه پایدار امری ضروری است. اکوتوریسم نوعی از گردشگری با انگیزه و اهداف طبیعت گرایی است.ژئوتوریسم نیز شاخه ای تخصصی از اکوتوریسم است که به معرفی اشکال و ناهمواریهای زمین به گردشگران با حفظهویت مکانی آنها می پردازد. استان بوشهر از استانهای جنوبی ایران است که در حاشیه خلیج فارس قرار دارد. هوایمعتدل پاییز و زمستان، چشمه های آب معدنی، سواحل دریای مشهور و زیبای خلیج فارس، جزیره های متعدد، تالابهای کم نظیر و ارزشمند، ویژگی های ژئومورفولوژی و زمین شناسی منحصر به فرد، پوشش گیاهی و جانوری نواحیگرمسیری همراه با جاذبه های تاریخی و اجتماعی در این منطقه یکی از پرجاذبه ترین نواحی اکوتوریسمی و ژئوتوریسمیرا فراهم کرده است. لندفرم های دارای پتانسیل ژئوتوریسمی خاص در استان بوشهر شامل: 1 بدلند (هزاردره)، 2- کویر زمین های نمکدار ، 3- دشت سر، 4- تپه های ماسه ای، 5- گنبدهای نمکی است. - در این مقاله بر اساس روش مطالعاتتوصیفی به بررسی و تحلیل طیف فرصت ها و ظرفیت های منابع گردشگری اکوتوریستی و ژئوتوریستی استان بوشهرپرداخته تا ضمن بهره مندی از ظرفیت ها، امکان توسعه پایدار با برنامه ریزی و سرمایه گذاری منطقی فراهم گردد.

نویسندگان

سعیده منبری

دانشجوی دکترای مدیریت و کنترل بیابان دانشگاه یزد، دانشکده منابع طبیعی و کویر شناسی یزد

علی اکبر کریمیان

عضو هیئت علمی دانشگاه یزد، دانشکده منابع طبیعی و کویر شناسی یزد