مطالعه اثر ویتامین D بر میزان هموسیستئین و آلکالین فسفاتاز خون به دنبال تزریق داخل زرده ای متیونین در جنین مرغ

متیونین یک اسید آمینهی ضروری گوگرددار است که به طور گسترده به منظور تشکیل غضروف لازم می باشد. آثار ناخواسته ی آن بر اتیولوژیبیماری های استخوانی از جمله دیسکندروپلازی تیبیا و همچنین بر ماتریکس استخوان نباید نادیده گرفته شود.در این مطالعه آثار هیستومورفومتریک متیونین همراه با ویتامین D در تیبیای استخوان جنین مرغ به عنوان یک مدل حیوانی بررسی شده است.40 عدد تخم مرغ نطفه دار هم وزن (2 / 1 ± 5 / 57 گرم) سویه ی راس 308 به گروه کنترل و سه گروه تیمار به طور مساوی تقسیم شدند. در روزچهار انکوباسیون، گروه کنترل بدون دریافت ماده ای، 10 دقیقه در محیط آزمایشگاه قرار گرفت درحالی که گروه های تیمار، 40 میلی گرممتیونین (گروه متیونین)، 40 میلی گرم متیونین + 300 واحد/کیلوگرم ویتامین D (گروه متیونین + ویتامین D) و 300 واحد/کیلوگرم ویتامینD را به ترتیب دریافت کردند. در روز 18 انکوباسیون، جنین ها با قطع سر کشته شده و خون آنها به منظور ارزیابی مقادیر هموسیستئین و آلکالینفسفاتاز جمع آوری شد. نمونه های بافت شناسی به صورت مقطع عرضی از وسط استخوان تیبیا گرفته و با رنگ آمیزی های هماتوکسین-ائوزین،وان کوسا و تری کروم ماسون ازیابی شدند. طول استئوبلاست ها و استئوسیت ها توسط لنز دیجیتال و همچنین تعداد آنها ارزیابی گردید.نتایج نشان داد که متیونین تزریق شده به داخل کیسه زرده در جنین مرغ، ضخامت تیغه ها را کاهش داده و همچنین منجر به کاهش تعداداستئوبلاست ها و استئوسیت ها شده است. نتایج گروه متیونین+ ویتامین D نیز همانند گروه متیونین بود. این نتایج بر خلاف نتایج گروه ویتامینD بود. همچنین هموسیستئین در گروه های متیونین و متیونین+ ویتامین D به طور معناداری بیش از سایر گروه ها بود.در مجموع چنین به نظر می رسد که متیونین منجر به استئوپروز می شود و مصرف توام آن با ویتامین D سبب کاهش آثار سوء آن نمی گردد.

کلیدواژه ها:

متیونین ، ویتامین D ، سلول های استخوانی ، جنین جوجه ، هموسیستئین ، آلکالین فسفاتاز