اثرغلظت های مختلف ساکارز و بور محیط کشت بر جوانه زنی درون شیشه ای دانه گرده ارقام مختلف خرما (.Phoenix dactylifera L)

جوانه زنی دانه گرده و رشد لوله گرده مرحله ای ضروری در باروری گیاهان محسوب می شود، که در آن عوامل درونی و بیرونی نقشمهمی ایفا می کنند. در این آزمایش، اثر غلظت های مختلف اسید بوریک (0، 50، 100 و 200 میلی گرم در لیتر) و ساکارز (صفر،6، 10 و 14 درصد) روی جوانه زنی درون شیشه ای 4 رقم خرما (غنامی قرمز، نر پاکوتاه، سبز پرک و وردی) مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد اثر غلظت ساکارز و بور محیطکشت بر درصد جوانه زنی دانه گرده ارقام نر مورد آزمایش معنی داری بود. بین ارقام مختلف از نظر جوانه زنی دانه گرده در محیط هایکشت حاوی غلظت های مختلف ساکارز و بور تفاوت معنیداری وجود داشت. بیشترین درصد جوانه زنی دانه گرده در غلظت ششدرصد مشاهده شد و در ساکارز 10 و 14 درصد جوانه زنی دانه گرده کاهش یافت. در بین ارقام، رقم نر پاکوتاه بیشترین درصدجوانه زنی دانه گرده در محیط ساکارز شش درصد را نشان داد. در غلظت های مختلف اسید بوریک، جوانه زنی تا غلظت 100میلی گرم در لیتر افزایش و به تدریج در غلظت های بالاتر تا 200 و 300 میلی گرم در لیتر به ترتیب کاهش نشان داد. بیشترین وکمترین درصد جوانه زنی به ترتیب در رقم نر پاکوتاه (50/10%) و غنامی قرمز (39/97%) وجود داشت.

کلیدواژه ها:

جوانه زنی درون شیشه ای دانه گرده ، خرما ، رقم ، محیط کشت