بررسی اقلیم آسایش ایستگاه های مختلف استان اردبیل به منظور توسعه گردشگری با استفاده از روش های دما رطوبت تام،دمای موثر،شاخص قدرت سرد کنندگی محیط، و شاخص سوز باد

امروزه توریسم بخش عظیمی از اقتصاد جهانی را تشکیل می دهد و توسعه آن، عوامل یک کشور را تغییر می دهد. توسعه در این بخشنیازمند امکانات بالقوه و بالفعل مختلفی از جمله آب و هوا می باشد. تاثیر اقلیم بر تقاضای گردشگری و رضایت گردشگران باعث گردیده تااین عامل به عنوان یک عامل مهم بر تصمیم گیری ها جهت برنامه ریزی ها و انتخاب محل اقامت محسوب شود. بدین منظور داشتن دیدوسیع از توان اقلیمی و آسایش بیوکلیماتیک در پهنه های گردشگر پذیر جغرافیایی نقش بسزایی در مدیریت و برنامه ریزی های توریستیدارد. هدف از انجام این پژوهش بررسی اقلیم آسایش 4 ایستگاه مختلف استان اردبیل (مشکین شهر، سرعین، خلخال، اردبیل جهتتوسعه گردشگری با استفاده از 4 شاخص مختلف دما رطوبت تام، دمای موثر، شاخص قدرت سرد کنندگی محیط و شاخص سوزباد است ودر آخر مقایسه ای جهت این ایستگاه ها و شاخص ها انجام شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است تمامی شهرستان ها از آسایشاقلیمی تقریبا یکسان در طی ماه های مختلف برخوردارند اما اقلیم آسایش با توجه به شاخص های مذکور در ماه های مختلف درشهرستان ها متفاوت است که بدین جهت پیشنهاداتی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

توریسم ، اقلیم ، استان اردبیل ، آسایش اقلیمی ، دما رطوبت تام ، دمای موثر ، شاخص قدرت سرد کنندگی محیط ، شاخص سوز باد