استرس عامل کاهش کیفیت آموزش بالینی: مروری نظام مند

زمینه و هدف : بهبود کیفیت آموزش بالینی نیازمند ارائه محیط آموزشی مناسب است و یکی از موانع یادگیری دانشجویان عوامل استرس زا است. هدف از این مطالعه بررسی نظام مند عوامل موثر بر استرس دانشجویان علوم پزشکی و راه های کاهش آن است.مواد و روش ها : مطالعه حاضر با جستجوی مروری بر پایگاه های اطلاعاتی فارسی و انگلیسی شامل pubmed , web of sience, SID با کلیدواژه های stress , medical student , training , clinical training از سال 1997 تا 2018 انجام شده است و پس از بررسی از 19 مقاله ، 11 مقاله ی تجربی و نیمه تجربی وارد مطالعه شده است.یافته ها : در اکثر مقالات رابطه ی معلمان و کارکنان، احساسات ناخوشایند ، تجربه ی بالینی ، 2 مورد وظایف و حجم کاری ، 2مورد ویژگی های روانشناختی و 1 مورد کیفیت خواب مورد بحث قرار گرفته. یک مقاله به برخورداری از حمایت و صمیمیت افراد صمیمی و یک مقاله به برگزاری دوره های آموزشی PMHN برای کاهش استرس دانشجویان علوم پزشکی اشاره کرد. در اکثر مطالعات از دانشجویان پزشکی و پرستاری و در دو مطالعه از دانشجویان اتاق عمل و بیهوشی استفاده شده است .نتیجه گیری : با توجه به مطالعات عوامل استرس زا رابطه ی منفی با کیفیت آموزش بالینی دانشجویان علوم پزشکی دارد. بیشترین عامل استرس زا ارتباط بین فردی نادرست با معلمان و همکاران است لذا تسهیل یادگیری در محیط بالینی و ایجاد یک دوره برنامه آموزشی PMHN مفید است. پیشنهاد میشود از این قبیل مطالعات برای ارتقا کیفیت آموزش بالینی در ایران و سایر کشور های آسیا انجام شود

کلیدواژه ها:

stress ، medical student ، training ، clinical training