وضعیت امنیت بیماران و پرسنل اتاق عمل به تفکیک اتاق ها در بیمارستان علامه بهلول گناباد سال 1398

زمینه و هدف: ایمنی، یکی از اجزای مهم در کیفیت مراقبت های بهداشتی درمانی بوده و دغدغه ای جهانی در تمامی عرصه های خدمات سلامت است که عدم توجه به آن نتایج زیان باری را به همراه خواهد داشت و با توجه به حساسیت ویژه ی آن دراتاق عمل، ایمنی بیمار و پرسنل در اتاق عمل بسیار مهم و حیاتی است، به همین دلیل مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان رعایت استانداردهای ایمنی در اتاق عمل بیمارستان بهلول دانشگاه علوم پزشکی گناباد انجام شده است.روش کار: این مطالعه، یک مطالعه توصیفی مقطعی بود که درسال 98 انجام گرفت. جامعه پژوهش اتاق عمل های بیمارستان علامه بهلول گناباد بود. ابزار جمع آوری اطلاعات چک لیست برگرفته از مطالعه موسوی و همکاران بود. ایمنی اتاق عمل در 5 بخش( وضعیت ایمنی محیط فیزیکی، وضعیت ایمنی از لحاظ مقابله با آتش سوزی، وضعیت ایمنی پرسنل، وضعیت ایمنی بیمار، وضعیت ایمنی از لحاظ کنترل عفونت) مورد ارزیابی قرار گرفت. این ابزار در طیف سه گزینه ای لیکرت قرار داشت که به روش محتوایی و صوری در مطالعه موسوی و همکاران اعتبار یابی شد. ضریب پایایی برای آن 80 درصد گزارش شده است. در مطالعه حاضر نیز پایایی ابزار بوسیله آلفای کرانباخ حاصل شد. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار spss و آمار توصیفی(توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی( آزمون کای اسکویر) استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد در اتاق عمل شماره 1 در رابطه با امنیت فیزیکی، 60 درصد موارد کاملا رعایت شده و با استانداردها مطابقت داشت. در رابطه با مقابله با آتش سوزی حدود 93.5 درصد کاملا رعایت شده بود. در مورد استانداردهای مربوط به ایمنی پرسنل 42.85 درصد کاملا رعایت شده بود و در مورد استانداردهای ایمنی بیمار در همین اتاق 75 درصد و در استانداردهای ایمنی از نظر کنترل عفونت در 81.81 درصد موارد کاملا رعایت شده بود. در اتاق عمل شماره2، 3 ، 4 و 6 امنیت فیزیکی 60 درصد، مقابله با آتش سوزی 93.5 درصد، ایمنی پرسنل 42.8 درصد و ایمنی بیمار 75 درصد و کنترل عفونت 77.27 درصد بود. در اتاق عمل شماره 5 امنیت فیزیکی 65 درصد، مقابله با آتش سوزی 93.5 درصد، ایمنی پرسنل 42.8 درصد، ایمنی بیمار 83.3 درصد و ایمنی مربوط به کنترل عفونت 77.27 درصد بود. موارد رعایت نشده در حوزه محیط فیزیکی در کلیه اتاق ها مربوط به عدم وجود پله های اضطراری، باز و بسته شدن اتومات درب های اتاق عمل بود. در حوزه مقابله با آتش سوزی، کپسول های آتش نشانی به تعداد مناسب( در هر اتاق) وجود نداشت. در حوزه ایمنی پرسنل، موارد رعایت نشده یا تا حدودی رعایت شده مربوط به ایمنی در مقابل اشعه فرابنفش، عدم وجود برنامه های آموزشی مدون در رابطه با اطفاء حریق، اشعه ایکس و فرابنفش بود. در حوزه ایمنی بیمار مواردی که رعایت نشده بود مربوط به عدم وجود اتاق جهت بیماران سرپایی و درب مجزا برای ورود پرسنل و بیماران بود. در حوزه کنترل عفونت موارد رعایت نشده شامل جایگاه استاندارد اسکراب کردن، ظرف های حامل گندزداها، اتاق ریکاوری و ایزوله بیماران عفونی بود. نتیجه گیری: با وجود اینکه به طور کلی وضعیت امنیت بیمار و پرسنل در اتاق ها در اکثر موارد، مطلوب بود ولی به دلیل حساسیت بالای اتاق عمل، بایستی موارد فوق مد نظر مدیران قرار بگیرد و تا حد امکان برای ارتقاء امنیت در اتاق عمل برنامه ریزی گردد

کلیدواژه ها:

امنیت ، بیمار ، پرسنل ، اتاق عمل