شیوع درماتیت دست در تکنولوژیست های اتاق عمل بیمارستان علامه بهلول گنابادی سال 1398

مقدمه: درماتیت یکی از بیماری های شایع در پرسنل اتاق عمل می باشد. تحقیقات نشان داده است که شیوع درماتیت در کارکنان بهداشتی دو برابر افراد دیگر می باشد. این عارضه مشکلات متعددی از جمله احتمال بروز عفونت های مختلف در دست ها را به دنبال دارد. لذا هدف از این مطالعه بررسی وضعیت موجود و تعیین شیوع درماتیت دست در تکنولوژیست های اتاق عمل بیمارستان علامه بهلول گنابادی سال 1398 بود.روش کار: این مطالعه، توصیفی مقطعی بوده که در آن 30 نفر از پرسنل اتاق عمل بیمارستان علامه بهلول که متمایل به شرکت در پژوهش بودند، به صورت در دسترس وارد مطالعه شدند. جهت جمع اوری اطلاعات از پرسشنامه پژوهشگر ساخته مشتمل بر دو بخش استفاده شد. بخش اول شامل مشخصات دموگرافیک و بخش دوم سوالات مربوط به بروز درماتیت در مچ دست و ساعد بود. پاسخ ها به صورت دو گزینه ای بلی- خیر بود. روایی ابزار به شیوه روایی محتوا و صوری تایید شد و برای تایید پایایی این پرسشنامه از آلفای کرانباخ استفاده گردید( 0.74 = α ). جهت تحلیل داده ها، از نرم افزار آماری SPSS نسخه 20 استفاده شد. یافته ها : 57.9 درصد واحدهای پژوهش مونث و 52 درصد متاهل بودند. میانگین سنی واحدهای پژوهش 7.8 ± 34.2 بود. 56.6 درصد واحدهای پژوهش درجات خفیف تا متوسطی از درماتیت داشتند. بیشترین عامل ایجاد کننده درماتیت، دستکش لاتکس ( 69.2 درصد) بود. آزمون کای اسکویر تفاوت آماری معناداری بین درماتیت و متغیرهای دموگرافیک نشان نداد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که درماتیت از شیوع نسبتا بالایی برخوردار است. لذا برای بررسی دقیق تر سرشماری از تمام پرسنل و تعیین میزان شیوع در تمام پرسنل توصیه می گردد. همچنین بایستی آموزش های لازم به پرسنل در جهت کاهش بروز درماتیت داده شود.

کلیدواژه ها:

درماتیت ، اتاق عمل ، تکنولوژیست