بررسی جراحی کیسه صفرا، روش باز یا روش لاپاراسکوپیک

مقدمه: سنگ کیسه صفرا یکی از مشکلات شایع دستگاه صفراوی می باشد که بهترین درمان برداشت کیسه صفرا به روش جراحی بود که از سال 1882 متداول شد. درکشورهای غربی جمعیت بزرگسالان مبتلا به سنگ کیسه صفرا حدود 10تا 15 درصد است. سنگ کیسه صفرا می تواند علامت دار یا بی علامت باشد. علائم به صورت نسبتا اختصاصی مانند درد متناوب در ربع فوقانی راست یا حتی تهوع و استفراغ می باشد. هدف از این مطالعه ،بررسی مروری درمان سنگ کیسه صفرا است.روش جستجو: این مطالعه مروری با جستجو در Google Scholar,Magiran ,SID و... با کلیدواژه های سنگ کیسه صفرا ، روش های کوله سیستکتومی،عوارض جراحی، ایران طی سال های 2010تا2018 انجام شده است.یافته ها : روش جراحی سنگ کیسه صفرا شامل روش جراحی باز و یا لاپاراسکوپیک است که امروزه روش دوم شیوع بیشتری دارد.عارضه اصلی روش باز به دلیل آسیب های وارده به دیوار شکم است اما روش لاپاراسکوپیک یک روش کم تهاجمی است که آسیب به مجاری صفراوی ، انسداد حاد مجاری صفراوی و پارگی مجاری خارج کبدی از عوارض آن است . البته در این روش محل برش کوچکتر، مدت زمان بستری کوتاه تر می باشد. در مطالعه ای گزارش شده است که شیوع صدمات مجرای صفراوی در کوله سیستکتومی باز 1. تا 3. درصد و در روش لاپاراسکوپیک 4. تا 6. درصد است. در برخی مطالعات گزارش شده که جراحی آن ، سبب تغییر در آنزیم های کبدی می شود که علت آن می تواند تاثیر داروهای بی هوشی یا نقص خون رسانی حین عمل باشد که این عارضه در روش باز 5تا17 درصد و در روش لاپاراسکوپی 2تا 10 درصد است.نتیجه گیری : براساس مطالعات انجام شده روش جراحی لاپاراسکوپی به دلیل برش کوچکتر و مدت زمان بستری کمتر شیوع بیشتری دارد ولی درصورت مهارت داشتن جراح می توان عوارض آن که شامل آسیب به مجاری صفراوی ، انسداد حاد مجاری صفراوی و پارگی مجاری خارج کبدی است ، را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

سنگ کیسه صفرا ، کوله سیستکتومی ، لاپاراسکوپی ، ایران