بررسی صلاحیت بالینی پرسنل هوشبری بیمارستان علامه بهلول گناباد سال 1398 بر اساس مقیاس خود گزارش دهی

مقدمه: تضمین شایستگی بالینی پرسنل هوشبری که بزرگ ترین بخش ارائه دهندگان خدمات بهداشتی درمانی را تشکیل می دهند از اهمیت به سزایی برخوردار است. مدیران باید به طور مداوم شایستگی بالینی پرسنل خود را مورد ارزیابی قرار دهند تا از کیفیت و ایمنی مراقبت های ارائه شده اطمینان یابند. هدف از این مطالعه تعیین صلاحیت بالینی پرسنل هوشبری بیمارستان علامه بهلول گناباد بود.روش کار: در این مطالعه توصیفی تحلیلی کلیه پرسنل هوشبری که متمایل به شرکت در پژوهش بودند، به صورت سرشماری انتخاب شدند. جهت جمع اوری اطلاعات از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه محقق ساخته بر اساس متون علمی و مقالات موجود استفاده گردید. این پرسشنامه مشتمل بر44 سوال در 6 حیطه: حوزه دانش عمومی(13سوال)، حوزه عملکرد اخلاقی(4 سوال)، حوزه ارزیابی تشخیص و مراقبت از بیمار(9 سوال)، حوزه روابط بین فردی(7 سوال)، رهبری و مدیریت(6 سوال) و حوزه پیشرفت حرفه ای و تحقیق(5 سوال) بود. پاسخ ها در طیف 5 نقطه ای لیکرت از خیلی زیاد تا خیلی کم قرار داشتند. جهت تعیین روایی ابزار، پرسشنامه در اختیار 8 نفر از متخصصین بیهوشی و افراد صاحب نظر قرار گرفته و اصلاحات انجام شد. پایایی ابزار بر اساس روش آلفای کرانباخ تایید گردید( α=0/79) . جهت تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS نسخه 20 استفاده گردید. یافته ها : 70 درصد واحدهای پژوهش مونث و 30درصد مذکر بودند. 40 درصد مجرد و 60 درصد متاهل بودند. 95 درصد کارشناس و 5 درصد ارشدبودن. 95 درصد شیفت در گردش بودند. میانگین و انحراف معیار واحدهای پژوهش از نظر سن 5.52 ± 26.35 و از نظر سابقه کار 1.02 ± 1.65 بود. میانگین و انحراف معیار نمره ابزار در حیطه دانش عمومی 7.89 ± 47.45 و در حیطه عملکرد اخلاقی قانونی 3.33 ± 15.80 ، در حیطه ارزیابی تشخیص و مراقبت از بیمار 7.89 ± 39.80 ، در حیطه روابط بین فردی 6.12 ± 28.90 و در حیطه رهبری و مدیریت 6.00 ± 23.95 و در حیطه پیشرفت حرفه ای و تحقیق4.30 ± 18.50 و نمره کل 30.82 ± 174.40 بود. نتایج نشان داد که صلاحیت بالینی پرسنل بر اساس مقیاس خود گزارش دهی در حیطه دانش عمومی 50درصد در سطح مطلوب، 45 درصد در سطح متوسط و 5 درصد در سطح نامطلوب بود.در حیطه عملکرد اخلاقی قانونی 55 درصد مطلوب، 40متوسط و فقط 5 درصد نامطلوب بود. در حیطه ارزیابی تشخیص و مراقبت از بیمار 85 درصد مطلوب ، 10 درصد متوسط و 5 درصد نامطلوب بود. در حیطه روابط بین فردی در 75 درصد موارد مطلوب بود. در حیطه رهبری و مدیریت 70 درصد مطلوب و در حوزه پیشرفت حرفه ای و تحقیق در 50 درصد موارد مطلوب بود. به طور کلی در 6 حیطه 80 درصد رفتار مطلوب، 15 درصد موارد متوسط و 5 درصد نامطلوب بود. طبق آزمون کای اسکویر و ضریب همبستگی پیرسون ارتباط معنی داری بین وضعیت صلاحیت بالینی و اطلاعات دموگرافیک وجود نداشت.نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که در حیطه دانش عمومی 50 درصد پرسنل وضعیت مطلوب داشتند لذا با نیازسنجی از پرسنل بایستی کارگاههای آموزشی برای افراد گذاشته و سطح دانش و آگاهی افراد را ارتقا داد. همچنین در زمینه عملکرد اخلاقی نیز بایستی توجهات بیشتری صورت گرفته تا عملکرد افراد در این زمینه نیز بهبود یابد. همچنین در زمینه تحقیق نیز عملکرد پرسنل با سطح مطلوب فاصله داشت لذا با گذاشتن کارگاههای پژوهشی می توان زمینه بکارگیری مهارت ها را افزایش و بر توانایی ها و صلاحیت بالینی آنان افزود. به طور کلی با توجه به یافته های مطالعه حاضر صلاحیت بالینی پرسنل هوشبری بر اساس خود گزارش دهی در اکثر موارد در سطح مطلوب قرار داشت ولیکن پیشنهاد می گردد در مطالعات بعدی از این سطح بالاتر رفته و ارزشیابی 360 درجه و با رویکردهای کل نگر ارزشیابی انجام شده و با خود گزارش دهی مقایسه گردد.

کلیدواژه ها:

صلاحیت بالینی ، پرسنل ، هوشبری ، خود ارزیابی