بررسی میزان خستگی و عوامل مرتبط با آن در تکنولوژیست های جراحی بخش های اتاق عمل بیمارستان های آموزشی درمانی تبریز در سال 1397

سابقه و هدف: محیط پراسترس اتاق عمل، محدودیت های فیزیکی فضای کاری و ایستادن های طولانی مدت موجب بروز خستگی مزمن در تکنولوژیست های جراحی و در نتیجه کاهش کارایی، کیفیت خدمات و ایمنی بیماران می گردد. لذا این مطالعه با هدف تعیین میزان و شدت خستگی و عوامل مرتبط با آن در تکنولوژیست های جراحی بیمارستان های آموزشی درمانی تبریز طراحی و اجرا شده است.مواد و روش ها: این یک مطالعه توصیفی مقطعی می باشد که بر روی 194 نفر از تکنولوژیست های جراحی بخشهای اتاق عمل بیمارستان های آموزشی درمانی تبریز و به روش نمونه گیری در دسترس انجام شده است.گردآوری دادهها با استفاده از پرسشنامه روا و پایای سنجش چند بعدی خستگی(Mfi) انجام شد. بخش اول پرسشنامه شامل اطلاعات دموگرافیکی بود و بخش دوم پرسشنامه با 20 سوال به بررسی میزان خستگی در پنج بعد( خستگی عمومی، جسمی، ذهنی، کاهش فعالیت و کاهش انگیزه) اختصاص داشت. داده ها پس از گردآوری با استفاده از آمار توصیفی، آزمون تی مستقل و کای اسکوئر مورد آنالیز قرار گرفت.یافته ها: میانگین شدت خستگی تکنولوژیست های جراحی شرکت کننده در این مطالعه برابر با 6/59±8/7 (شدت خستگی متوسط رو به شدید) بود و میانگین خستگی عمومی(4/14±1/2)، خستگی جسمی(8/12±5/2)، خستگی ذهنی (7/10±17/2)، کاهش فعالیت(8/9±1/2) و کاهش انگیزه (7/10±2) بود. ارتباط آماری معنی داری بین جنسیت، سابقه کار، میزان اضافه کاری و شاخص تودهبدنی با میزان خستگی مشاهده نشد ( p> 0/05).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان شدت خستگی به خصوص در بعد عمومی و جسمی در تکنولوژیست های جراحی بالا بوده و لذا با عنایت به نتایج حاصل از این پژوهش ضروری است شرایط خاص بخش های اتاق عمل و عواملی که منجر به بروز خستگی در تکنولوژیست های جراحی شاغل در این بخش ها میشود، مورد بازنگری قرار گیرد تا بتوان با انجام اقداماتی جهت کاهش یا تعدیل این عوامل، به کاهش خستگی درتکنولوژیست های جراحی کمک کرد. شناسایی عوامل مرتبط با خستگی در تکنولوژیست های جراحی می تواند در پیشگیری و کاهش خستگی و به دنبال آن، افزایش رضایت شغلی و کاهش فرسودگی شغلی آنان موثر باشد

کلیدواژه ها:

خستگی ، تکنولوژیست های جراحی ، اتاق عمل ، Mfi