بررسی تاثیر مدل همکار آموزشی بالینی بر سطح عملکرد بالینی دانشجویان اتاق عمل:مرور سیستماتیک

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 319

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ARCIORSMED02_079

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: بعضی از مشکلاتی که بعداز عمل ممکن است برای بیمار روی دهد به دلیل کم تجربگی پرسنل اتاق عمل است .این موارد اگرچه تعداد زیادی ندارند ولی ممکن است مرگ بیمار را در پی داشته باشد.مطالعات نیز نشان می دهد،فارغ التحصیلان فاقد مهارت موردنیاز برای انجام کارهای بالینی می باشند و همچنین تعداد قابل توجهی از دانشجویان در برخی مهارت ها حتی به سطح انجام مهارت تحت نظارت نیز نرسیده اند.یکی از روش های آموزشی بالینی که ممکن است بتواند مشکلات موجود را برطرف نماید مدل همکار آموزشی بالینی(CTA) می باشد.لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر مدل همکار آموزشی بالینی بر سطح عملکرد بالینی دانشجویان اتاق عمل انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه مروری سیستماتیک می باشد که از جستجو در پایگاه های اطلاعاتی و موتوهای جستجوگر sid,magiran,scopus,pubmed,googlescholar,elmnet با کلیدواژه های مدل همکار آموزشی بالینی ،عملکرد بالینی ،دانشجویان اتاق عمل و معادل انگلیسی آن ها بدون محدوده زمانی انجام شد.نهایتا از تمامی مقالات یافت شده ،12 مقاله مداخله ای مطابق با هدف مطالعه تشخیص داده شد و مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: نتایج پژوهش های مختلف نشان داد که پس از بکارگیری مدل همکار آموزشی بالینی اغلب دانشجویان به سطح شایستگی خود درخصوص اغلب عملکردهای تعریف شده در لاگ بوک مربوطه ،نمره ی کامل داده بودند.توانایی بسته بندی کلیه ابزار برای استریل کردن با حداکثر شایستگی و توانایی کار با محلول های شیمیایی ضدعفونی کننده و استریل کننده با حداقل شایستگی انجام شده بود.اکثر دانشجویان در این مدل آموزشی توانسته بودند که گزارش کار خود را به مربی ارائه دهند،آموزش های ارائه شده را دریافت نمایند و حضور مربی را در شروع و اواسط دوره برای ارزیابی مفید دانسته بودند.نتیجه گیری: با توجه با نتایج مطالعات بررسی شده می توان گفت مدل همکار آموزشی بالینی در زمینه رضایت دانشجویان و سطح شایستگی و عملکرد آن ها نتیجه مثبت و مطلوبی داشته است .با توجه به موثر و کمک کننده بودن این روش پیشنهاد می شود از این مدل آموزشی که عمدتا بر مشارکت و همکاری افراد ماهر شاغل بیمارستان ها در آموزش بالینی تاکید دارد در آموزش دوره کارشناسی اتاق عمل استفاده شود

نویسندگان

فردوس پلارک

مربی،کارشناس ارشد گرایش کودکان،دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول ،دزفول،ایران

شکیبا لجمیری

دانشجوی کارشناسی پرستاری ،کمیته تحقیقات دانشجویی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول،دزفول،ایران