سنجش میزان تحقق فرایند توسعه پایدار در شهر تهران با توجه به شرایط وزش باد

یکی از شرایط توسعه پایدار شهرها فراهم نمودن محیط زندگی طبیعی برای شهروندان است. محیطی که در شهر ها به دلایل متعددی فراهم نمی شود.مهمترین عنصر محیط طبیعی، شرایط آب و هوایی مانند دما، رطوبت و باد است. در بین این عناصر باد از اهمیت ویژه ای برخوردار است برای اینکه باد هوا را تمیز می کند و از شدت تابش خورشید می کاهد . بدین جهت در این تحقیق سعی شده است پراکندگی خیابان ها و معابر منطقه غرب شهر تهران در رابطه با سرعت و سمت باد مطالعه شوند، تا میزان هماهنگی فضایی آنها با جهت باد مشخص شود. برای ایجاد تهویه خوب شهری، خیابانها باید در امتداد باد غالب باشند و بین بلوک های ساختمانی گذرگاه هایی برای عبور باد وجود داشته باشد. نتایج مطالعه نشان می دهد که در اکثر ساعات روز و فصول سال باد غالب تهران باد غربی و شمال غربی است. درصد کمتری از معابر در امتداد بادغالب هستند و اکثر ساختمانهای کنار خیابانها بهم چسبیده و گذرگاه های مناسب برای عبور باد وجود ندارد. بدین جهت است که خیابانها و میدانهای منطقه در اکثر ساعات روز بویژه در تابستان غیر قابل استفاده هستند و مردم برای تهویه و ایجاد خنکی باید از وسایل مکانیکی مانند کولر گازی استفاده می کنند که علیرغم خنک کردن داخل ساختمان، سطح خیابانها را بسیار گرم و بر مشکلات شهروندان اضافه می کنند. براساس یافته های تحقیق پیشنهاد میشود در فرایند توسعه معابر، جهت باد غالب منظور شود و برای وزش سریع باد در سطح شهر گذرگاه های فراوانی بین خیابان های بزرگ احداث شود

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار شهری ، توسعه شهر تهران ، اثر باد در توسعه پایدار شهر تهران ، باد در محیط شهری ، محیط راحت و اسوده شهری