پایداری هویت در محله

مفهوم محله در برنامه ریزی و طراحی شهری از آن روی جایگاهی ویژه می یابد که با القای هویت به آن م یتوان حس تعلق به مکان و به نوعی حس جا و هویت شهروندان را تقویت نمود . سهم مهمی از سطح شهرها را ساختمان ها و محله های مسکونی م یپوشاند؛ از این رو کیفیت آن ها تأثیر مهمی در سیما و منظر عمومی شهر دارد. روند توسعه های موجود در شهرهای ما، به ویژه شهرهای بزرگ نشان «. می دهد که مناطق مسکونی به دلیل توسعه نابسامان و مغشوش، در معرض از دست دادن شخصیت و هویت دیرینه خود قرار گرفت هاند (برک پور، 1380 ) لذا شهرساز امروز ایران باید علاوه بر وظایف همیشگی یک شهرساز، کاست یهایی که در دهه های اخیر به فراموشی هویت سیمای ». سپرده شدن را نیز جبران کند. پایداری هویت در محله با ارجاع به ریشه ها و خاستگاه های قدیمی آن قابل دستیابی است مجموعه خصلت های بصری، کالبدی و معماری است که به صورت غالب در سیمای محله تداوم دارد... به عبارت دیگر منظور همان ارزش های محیطی است که در مناطق مسکونی گذشته وجود داشته ومردم با آن خو گرفته اند. نظم فضاهای پر و خالی، خوانایی فضا و سیمای محله ای و کیفیت های بصری مناطق مسکونی گذشته از جمله ارزش هایی هستند که در ذهن مردم نقش بسته اند. در واقع،( برک پور، 1380 ) «. مجموعه این ها هویت محله های مسکونی را شکل م یدهند و نیاز به بقا و پایداری آن را ضروری می نمایند در این پژوهش سعی شده است تا با شناسایی عوامل تشکیل دهنده هویت در شهر و بازشناسی آن در محلات قدیمی ارزش های محیطی شناسایی شود و به تبیین نقش آن در دستیابی به پایداری در مقیاس محله پرداخته شود و به سوالات زیر پاسخ داده شود : اصولا هویت شهری چیست؟ شهر با هویت چه ویژگی هایی دارد؟ وچگونه می توان به شهری هویت بخشید؟