درخت نخل در آیینه اسطوره و تاریخ

درخت از دیرباز نزد اقوام مختلف گرامی بوده و توانسته نقش و ارزش خود را همپای دیگر عوامل حفظ نماید، عوامل طبیعی دیگری مثل آب، آتش، سنگ و غیره که در منظر عامه همیشه به ارزشی آئینی مورد تقدیس و تکریم واقع میشده است. به نظر می رسد چنین رویکردهایی در روزگاران دور اگر با منطق همان روزگاران قیاس شود چه بسا منطق پذیرتر و قابل فهمتر باشد. چرا که تنها در اعصار کهن بود که برای اینگونه پدیدهها روح قائل بودند و هستی ااندار زندهاش را به تقدیس برگزار میکردند. درخت نخل برطبق آثار براای مانده از پیشینیان همواره همراه مفاهیمی چون برکت الهی، سلامت، تندرستی، صلح بوده و نماد ایزد مهر به حساب آمده است. موضوع این نوشتار (تقدس) می باشد. یک نیرویی بی نام و غیرشخصی که احترام زیادی را القا می کند. هیچ کس بر آن به طور کامل مسلط نیست و همه در آن سهیم هستند. این نیرو کاملا مستقل از موضوعات خاصی است که خود را در آنها متبلور می سازد، بر آنها تقدم دارد و بعد از آنها نیز خواهد بود، به نسل های امروز اان می بخشد، این پژوهش برآنست که با روش توصیفی، تحلیلی با درنگ بر ریشه شناسی، نظریه استعاره مفهومی و اهانی ها معطوف به درخت نخل، طرحی در مطالعه انبه اساطیری این گیاه ارائه دهد.

کلیدواژه ها:

درخت نخل ، اسطوره ، فرهنگ ، باور بومی