تحلیل تاثیر مدیریت دانش بر آینده نگاری فناوری با تاکید بر نقش میانجی هوشمندی فناوری

یکی از ابزارهای ضروری برای کمک به سازمانها به منظور افزایش بهره وری و قدرت رقابت پذیری آنها، مدیریت دانش است، فرآیندی که نقش حمایتگر آن برای آیندهنگاری غیرقابل انکار است. آینده نگاری مفهومی است که با استفاده از روشهای تحلیلی مختلف به قاب آینده نگاه میکند و تغییرات احتمالی محیط یک سازمان را پیشبینی مینماید. از اینرو پژوهش حاضر به دنبال تعیین رابطه میان مدیریت دانش و آیندهنگاری فناوری است و در این میان به تحلیل تاثیر متغیر هوشمندی فناوری، به عنوان متغیری میانجی در رابطه میان مدیریت دانش و آینده نگاری فناوری میپردازد. هوشمندی فناوری، به مجموعه فعالیتهایی اشاره دارد که سازمان را قادر میسازد تا با کسب و انتقال اطلاعات فناورانه، بینشی در جهت درک به موقع روندها و تغییرات فناورانه و واکنشهای آن ایجاد کند و به موجب آن از فرصت ها و تهدیدات فناورانه آگاه شود. روش تحقیق این پژوهش، پیمایشی و از نوع توصیفی همبستگی است. نتایج حاصل از مدلسازی معادلات ساختاری نشان میدهد که متغیر مدیریت دانش با ضریب اثر مستقیم 0/801 توانسته است 64/2 درصد از کل واریانس متغیر هوشمندی فناوری را پیشبینی نماید. همچنین با توجه به میزان اثر کل مدیریت دانش بر آینده نگاری، میزان اثر غیرمستقیم به اثر کل، توسط متغیر میانجی هوشمندی فناوری، 53/7 درصد است.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، هوشمندی فناوری ، آینده نگاری فناوری ، معادلات ساختاری.