بررسی پایداری شیروانی های خاکی به روش قطعات افقی با توجه به تغییرات شیب

زمین لغزش ناشی از زلزله، سبب ایجاد خسارت های جانی و مالی زیادی گردیده است. پایداری شیروانی ها متاثر از عوامل زیادی است وارزیابی کامل از پایداری مستلزم در نظر گرفتن اثراین عوامل می باشد. خصوصیات زمین شناختی هیدرولوژیکی، توپوگرافیکی، هندسه شیب و نوع مصالح، همگی بر پایداری یک شیروانی اثرمی گذارند. یک عامل بسیار مهم ناپایداری شیب ها وقوع زلزله می باشد. تاکنون لغزش شیروانی ها در اثر زلزله در پهنه های لرزه خیز موجب به وجود آمدن تلفات و خسارت های اقتصادی زیادی شده است. ارزیابی پایداری لرزه ای شیروانی ها در کشور ما به دلیل قرارگیری در یکی از مناطق لرزه خیز جهان از اهمیت بالایی برخوردار است. در این میان می توان به خسارت های ایجاد شده براثر زمین لغزشی ها ناشی از زلزله های رودبار و نیز زلزله فیروزآباد کجور در اشاره نمود. گسترش مناطق مسکونی در شهرها و ساخت وساز بر روی شیروانی ها، راهسازی در نواحی کوهستانی، و احداث خاکریزها، سدهای خاکی و ... نمونه هایی هستند که توجه خاص به ارزیابی پایداری لرزهای شیب ها را در ایران ایجاب می نمایند. تحلیل های پایدار لرزه ای شیروانی ها به دلیل ضرورت توجه به تنش های دینامیکی ایجاد شده توسط زلزله و تغییرات مقاومت خاک در شرایط لرزهای، پیچیده می باشد. ناپایداری لرزهای شیب ها می تواند ناشی از دو عامل افزایش نیروی اینرسی و یا کاهش مقاومت برشی خاک باشد[1].در ناپایداری های ناشی از نیروی اینرسی، مقاومت برشی خاک نسبتا ثابت مانده لیکن تغییر شکل های شیروانی به وسیله تنش های دینامیکی زلزله که بزرگتر از مقاومت خاک می باشند، گسترش می یابند. ناپایداری ناشی از کاهش مقاومت به گسیختگی هایی اطلاق می گردد که در آنها، مقاومت خاک در زمان وقوع زلزله کاهش می یابد و در نتیجه، شیروانی تحت تنش های تولید شده در اثر ،زلزله پایدار باقی نمی ماند.حرکات زلزله می توانند تنش های دینامیکی افقی و قائم درخور ملاحظه ای در شیروانی ها تولید نمایند که اضافه شدن آنها به تنش های استاتیکی موجود در توده خاک ممکن است به ناپایداری شیروانی منجر گردد.