اثرات پیوندهای روستایی – شهری بر تحولات کالبدی – فضایی نواحی پیراشهری مورد: سکونتگاه های محمودآباد و آتشگاه پیرامون شهر کرج

روابط و مناسبات بین شهر و روستا پدیده ای فضایی- مکانی است و شناخت، تبیین و کشف قانونمندی های کلی حاکم بر آن، در چهارچوب روابط متقابل انسان و محیط موضوعی جغرافیایی و دارای اهمیت نظری و کاربردی است. تحولات سکونتگاه های روستایی وابسته به مجموعه عوامل و نیروهای درونی و بیرونی است که به نوعی همه آنها از تعامل و ارتباط عرصه های سکونتگاهی شهری و روستایی با یکدیگر ناشی می شود. مقاله حاضر نیز باهدف شناخت و ارزیابی تحولات کالبدی - فضایی سکونتگاه های روستایی پیرامون کلان شهر کرج (روستای محمودآباد و آتشگاه) انجام شده است. این تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش تحقیق، پیمایشی است. داده های موردنیاز تحقیق به روش اسنادی- میدانی (پرسشنامه و مشاهده) گردآوری شدند. یافته های پژوهش نشان می دهد که همه­ی معیارهای منتخب در روستاهای هدف دچار تحول شده است و بیشترین تغییر و تحول مربوط به شاخص­های مسکن روستایی بوده است. تقویت هستههای اصلی و شکل­گیری هسته­های جدید فرعی شهری در منطقه رجایی­شهر و باغستان شهر کرج نیز از مهم ترین تاثیرات تعاملات روستاهای پیرامونی با شهر کرج بوده است. وجود ایستگاه­های حمل ونقل عمومی و ایجاد کاربری­های خاص برای ارائه ی خدمات به روستاییان مهم­ترین عامل شکل­گیری این مراکز فرعی جدید بوده است.

کلیدواژه ها:

پیوندهای روستا –شهری ، جریانات فضایی ، نواحی پیراشهری ، تحولات کالبدی – فضایی