نقش قدرت هوایی ایران در توقف و تثبیت دشمن طی سال اول جنگ تحمیلی

جنگ بین ایران و عراق زمانی آغاز شد که عراق اقدام به اشغال ایران در 22 سپتامبر 1980 نمود. این امر بر می گردد به دوره ی طولانی از مناقشات مرزی که با روی کار آمدن رژیم صدام حسین در عراق به تاریخ ژوئن 1979 شدت بیشتری گرفت. آغاز جنگ توام با موفقیت نیروهای عراقی و پیشروی زمینی آنها بود اما دیری نپایید که با مقاومت ارتش کلاسیک ایران، نیروهای مردمی و از همه مهمتر، عملیات نیروی هوایی ایران زمین گیر شدند و سپس یک دوره طولانی از جنگ فرسایشی شکل گرفت. سازمان ملل متحد در چند نوبت از دو طرف خواست که به درگیری خاتمه دهند ولی تا 20 آگوست 1988، آتش بس رخ نداد و نهایتا آخرین اسرای جنگی در سال 2003 مبادله شدند. جنگ ایران و عراق به عنوان طولانی ترین جنگ قرن بیستم از چندین مرحله تشکیل شده اما آنچه که در خصوص به کارگیری قدرت هوایی بسیار مورد توجه است به سال اول جنگ برمی گردد که ایرانیان توانستند با انجام ماموریت های مختلف هوایی، هجوم متراکم و انبوه نیروهای زمینی عراق را کند و سپس متوقف نمایند. در این مقاله تلاش شده که نقش قدرت هوایی ایران در توقف و تثبیت نیروهای سطحی عراقی طی مرحله اول جنگ تشریح و ابعاد تخصصی آن مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و نهایتا نتیجه گیری متناسب با آن صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

قدرت هوایی ، جنگ ایران و عراق ، سال اول جنگ ، نیروی هوایی