تاثیر استفاده از ژلاتین و تابش پرتوی فرابنفش آنلاین در سنتز نانوالیاف پلی وینیل الکل و پلی اکریلونیتریل بر فعالیت آنزیم گلوکز اکسیداز تثبیت شده

نانوالیاف پلیمری الکتروریسی شده به دلیل ویژگی های فیزیکی و شیمیایی مناسب خود بصورت گسترده ای در صنعت کاربرد دارند. با ایجاد تغییراتی در ترکیبات پلیمری و نحوه ی فرآیند الکتروریسی نانوالیاف می توان آن ها را برای بهبود عملکرد در کاربردی خاص مهندسی کرد.در این تحقیق ژلاتین به منظور افزایش زیست سازگاری نانوالیاف پلی وینیل الکل به آن ها افزوده شد و در راستای افزیش مقاومت ساختاری ژلاتین به شسته شدن از تابش پرتوی فرابنفش آنلاین برای اتصال متقاطع ملکول های ژلاتین استفاده شد و آنزیم گلوکز اکسیداز بعنوان آنزیم نمونه برای بررسی تغییرات در زیست سازگاری نانوالیاف اصلاح شده در مقایسه با حالت اصلاح نشده روی سطح فیبرها تثبیت گردید و فعالیت آن توسط آزمون رنگ سنجی مورد بررسی قرار گرفت.در نهایت مشاهده شد افزودن ژلاتین سبب افزایش زیست سازگاری و تابش پرتوی فرابنفش علاوه بر افزایش زیست سازگاری ، سبب افزایش فعالیت آنزیم در طولانی مدت می شود.

کلیدواژه ها:

نانوالیاف ، الکتروریسی ، تابش پرتوی فرابنفش آنلاین ، ژلاتین ، پلی وینیل الکل