بررسی آزادی سیاسی در کالبد قرآن به عنوان یکی از مولفه های بیداری اسلامی

درهیچ برهه ای از تاریخ، آدمی از آزادی فاصله نگرفته است چرا که آزادی یک علاقه ذاتی است آنچه این علاقه را در انسان به وجود می آورد. میل وارده اوست. و اراده انسان را به سمت خواسته ها می کشاند و او را برای برطرف کردن علاقه های خویش رهبری می کند. باید دانست که انسان موجودی اجتماعی است و ناچار از همزیستی با هم نوع خود، تا بتواند بر مشکلات فائق آید. زندگی اجتماعی نیاز به برنامه به برنامه و قوانینی دارد که زندگی جامعه را منظم گرداند و این نوع برنامه ها و قوانین قطعا آزادی فرد را محدود می سازد لکن لازمه گریز ازاختلافات و خونریزی ها، و باعث حفظ موجودیت بشر ونشاط جامعه است. بنابراین آزادی مطلق درهیچ یکی از ملت ها و جمعیت ها وجود ندارد و هرکجا بحث از آزادی می شود، آزادی نسبی است نه آزادی مطلق. یکی از انواع ازادی ها، آزادی سیاسی است. اگر بخواهیم انسانیت انسان را تضمین کنیم، باید در حفظ حداقل قلمرو آزادی خصوصی او تلاش کنیم، زیرا آزادی معیار حیات انسانیت انسان است. بنابراین کلیه محدودیت های سیاسی اجتماعی ایجاد شده در هر دوره و درهر اجتماعی، نباید به گونه ای باشد که اختیار و آزادی اولیه تکوینی خدادادی (در مفهوم نسبی) از میان برداشته شود و انسان به برده ای تبدیل شود که در نتیجه آن، حیات وانسانیت او به خطر بیافتد، بلکه باید این محدودیت ها را به گونه ای ساماندهی نمود که ضمن بالا بردن توانایی انسان برای تشکیل اجتماع، انسانیت او را نیز تقویت کنند.

کلیدواژه ها:

قرآن ، اجتماع ، بیداری اسلامی ، آزادی سیاسی