ارزیابی عملکرد چرخه تبرید جذبی با سیالات کاری آب-لیتیوم بروماید، لیتیوم کلراید و آمونیاک

به دلیل جلوگیری از تخریب محیط زیست و همچنین استفاده از منابع انرژی ارزان قیمت همچون انرژی خورشیدی، زمین گرمایی و اتلافات گرمایی در واحدهای صنعتی، سیستم های تبرید جذبی از استقبال خوبی در میان محققان برخوردار شده اند. این مقاله به بررسی انرژی و اگزرژی چرخه تبرید جذبی تک اثره می پردازد. برای این منظور چرخه تبرید جذبی با سه سیال کاری متفاوت لیتیوم بروماید-آب، لیتیوم کلراید-آب و آمونیاک-آب به کمک نرم افزار EES مدل سازی و ضریب عملکرد و بازده اگزرژی و بازگشت ناپذیری آن ها مقایسه شده است. نتایج حاصل نشان می دهد که سیال کاری لیتیوم کلراید بازده اگزرژی بیش تری نسبت سیال کاری جاذب لیتیوم بروماید و آمونیاک دارد و سیکل جذبی با سیال کاری لیتیوم کلراید، ضریب عملکرد بهتری در مقایسه با دو سیال کاری دیگر دارد؛ و مقدار بازگشت ناپذیری سیال کاری لیتیوم بروماید بیش تر از سیال کاری لیتیوم کلراید است، همچنین بازده اگزرژی آمونیاک کم تر از لیتیوم کلراید می باشد؛ و مقدار نابودی اگزرژی برای سیال کاری لیتیوم بروماید بیش تر از سیال-کاری لیتیوم کلراید است و انرژی خروجی لیتیوم کلراید 13% کم تر از انرژی خروجی لیتیوم بروماید است.

کلیدواژه ها:

سیستم تبرید جذبی ، لیتیوم بروماید ، لیتیوم کلراید ، آمونیاک.