مطالعه تجربی مقاومت به فرورفتگی در لوله های خطوط انتقال آب آشامیدنی تعمیر شده با رزین پلی استر

در این مقاله، فرآیند فرورفتگی موضعی لوله های آسیب دیده خطوط انتقال آب آشامیدنی، که توسط رزین پلی استر تعمیر شده اند و در دو حالت مختلف، تحت فشار داخلی ثابت و فشار داخلی متغیر قرار دارند، به روش آزمایشگاهی بررسی می شود. بدین منظور، یک عیب مکانیکی در جداره لوله ، ماشین کاری و سپس، بخش آسیب دیده لوله، توسط رزین پلی استر تعمیر می شود. در ادامه، جهت تزریق آب درون لوله و ایجاد فشارهای مختلف در هر تست، لوله دو سر مسدود به یک مدار هیدرولیک، متصل می شود. سپس، نمونه تحت فشار داخلی مشخص، بصورت جانبی، درون دستگاه تست یونیورسال بین یک صفحه صلب تخت و یک پانچ استوانه ای قرار می گیرد. با اعمال نیروی جانبی بر جداره نمونه ها، تست فرورفتگی موضعی شبه استاتیکی انجام می شود که تا زمان بروز اولین آثار نشتی از محل تعمیر شده، ادامه می یابد. در یک نوع تست ، فشار داخلی درون لوله، در حین آزمایش، ثابت نگهداشته می شود و در نوع دیگر، فشار داخلی، در اثر فرورفتگی تدریجی جداره لوله، به تدریج افزایش می یابد. در هر تست، فشار داخلی اولیه، الگوی تغییرشکل نمونه ، جابجایی نهایی پانچ، نیروی نهایی و میزان جذب انرژی اندازه گیری می شود. در آزمایش های فشار متغیر، فشار نهایی نیز ثبت می شود. آزمایش های فشار متغیر نشان می دهند، با افزایش فشار داخلی اولیه، مقادیر جابجایی پانچ، نیروی نهایی اعمالی و جذب انرژی کاهش می یابد، ولی در آزمایش های فشار ثابت، با افزایش فشار داخلی ثابت، مقادیر جابجایی نهایی، نیروی نهایی و جذب انرژی به ازای فشارهای کمتر از 14 بار، روند افزایشی و به ازای فشارهای بزرگتر از 14 بار، روند کاهشی را دنبال می کنند.