ایجاد نانوساختارهای نیکل-آهن-سولفید به روش رسوب دهی ولتامتری سیکلی و بررسی پایداری الکتروکاتالیستی آن

افزایش بی رویه جمعیت و نیاز روزافزون به انرژی های نو دانشمندان را وادار به پیدایش انرژی های نو و تجدیدپذیر کرده است. در بین تمامی انرژی های نو، هیدروژن توجه خاصی را به خود جلب کرده است. پیدایش الکتروکاتالیست هایی که بتوانند هیدروژن را با کمترین هزینه ممکن ایجاد کنند در کانون توجه دانشمندان قرار داده است. در این مطالعه نانوساختارهای Ni-Fe-S با استفاده از روش رسوب دهی الکتروشیمیایی ولتامتری سیکلی بر روی سطح زیرلایه مس در شرایط مختلف ایجاد شد و رفتار الکتروکاتالیستی آن جهت واکنش تصاعد هیدروژن بررسی شد. از آزمون های الکتروشیمیایی جهت بررسی رفتار الکتروکاتالیستی استفاده شد و همچنین از میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی جهت بررسی ریزساختار و مورفولوژی استفاده شد. نتایج بررسی الکتروشیمیایی الکتروکاتالیستی HER نشان داد که هم تعداد سیکل های پوشش دهی و همچنین نرخ روبش بر رفتارالکتروکاتالیستی تاثیرگذار می باشد و با افزایش نرخ روبش از مقدار 5 به مقدار 20 میلی ولت بر ثانیه، مقدار اورپتانسیل مورد نیاز برای ایجاد جریان 10 میلی آمپر بر سانتیمتر مربع، از مقدار 227 میلی ولت به مقدار 140 میلی ولت کاهش می یابد و سپس با افزایش نرخ روبش تا 40 میلی ولت بر ثانیه، مقدار اورپتانسیل تا 85 میلی ولت کاهش می یابد و بهترین فعالیت الکتروکاتالیستی مربوط به نمونه ایجاد شده در اسکن ریت 40 میلی ولت بر ثانیه می باشد.

کلیدواژه ها:

انرژی های نو ، واکنش تصاعد هیدروژن ، نانوساختارهای پایه سولفیدی ، واکنش کلی الکترولیز آب