سنتز و مشخصه سازی کامپوزیت های چسبنده استخوانی با خواص ضدمیکروبی

روش های جراحی ارتوپدی بر اساس استفاده از بافت های پیوند زیستی مرسوم، اغلب با عوارض جدی بعد از عمل مانند عفونت باکتریایی و استئوآرتریت همراه است. جایگزین های استخوان به عنوان جایگزین مورد توجه برای پیوند استخوان معمولی بکار می روند، زیرا ترکیب و خواص مکانیکی استخوان اصلی را تقلید می کنند. شیشه های زیستفعال دارای پتانسیلی هستند که به عنوان مواد زیستی برای مهندسی بافت استخوان به علت ترکیب زیست تقلیدپذیر، زیست سازگاری بالا و توانایی استخوان سازی مورد استفاده قرارمی گیرند. در اینجا یک ماده بایولوژیکی کامپوزیتی جدید برای مهندسی بافت استخوانی بر اساس ترکیب استرانسیوم اصلاح شده و لیتیوم با شیشه زیست فعال 58S به هیدروژل ژلاتین متاکریلویل (ژلما) سنتز می شود. خواص فیزیکی و شیمیایی فرمول شیشه زیست فعال با استفاده از روش های مختلف مشخصه یابی می شود. سپس هیدروژل های کامپوزیتی به صورت مستقیم با افزودن فرمول شیشه زیست فعال 5/5 به پیش ماده هیدروژل ژلما تهیه می شود و با ایجاد پیوند عرضی با نور مرئی شبکه های پلیمری از طریق نور مرئی، سنتز می شود. سپس خواص فیزیکی، مکانیکی و چسبندگی کامپوزیت های ژلما/ شیشه زیست فعال 5/5 و همچنین سازگاری و تکثیر سلولی به صورت برونتنی مشخص می گردد. به علاوه، خواص ضدمیکروبی این کامپوزیت ها با استفاده از باکتری استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متیسیلین به صورت برونتنی ارزیابی می شود. نتایج نشان داد که کامپوزیت های ژلما/ شیشه زیست فعال 5/5 عملکرد جزء معدنی شیشه زیست فعال را با سازگاری زیستی، تجزیه پذیری زیستی و ترکیب زیست تقلیدپذیر شبکه هیدروژل ترکیب می کند.نتیجتا از این کامپوزیت بایولوژیکی می توان برای ساخت داربست های اسکوئیدوکتومی یا پوشش سطحی ماده کاشتنی با افزایش استحکام و ویژگی های ضدمیکروبی ذاتی برای افزایش اثر درمان استفاده کرد

کلیدواژه ها:

شیشه زیست فعال ، ژلما ، استخوان سازی ، ماده کاشتنی ، خاصیت ضدمیکروبی