ساخت و مشخصه یابی داربست های نانو کامپوزیتی هیدروکسی آپاتیت ت دی اکسید منگنز پالادیم متخلخل شده با کیتوزان زنبور عسل و ارزیابی خواص مکانیکی آن ها

تلاش های زیادی در جهت ساخت مواد کاشتنی استخوانی و دندانی از جنس سرامیک زیستی هیدروکسی آپاتیت حاصل شده است. در این پژوهش از نانوذرات سرامیکی دی اکسید منگنز و فلزی پالادیوم به منظور بهبود خواص مکانیکی داربست های هیدروکسی آپاتیتی استفاده شد. لازمه ی تکثیر سلول های استخوان ساز وجود تخلخل در داربست می باشد که توسط زیست پلیمر طبیعی کیتوازن زنبور عسل، ایجادشد. هدف از پژوهش حاضر، ساخت و مشخصه یابی نانو کامپوزیت هیدروکسی آپاتیت دی اکسید منگنز پالادیم و مقایسه ی خواص مکانیکی آن با داربست متخلخل می باشد. پودر هیدروکسی آپاتیت به روش سل ژل سنتز و به مدت یک ساعت در دمای 800 ͦC کلسینه شد. دی اکسید منگنز و پالادیوم به روش شیمیایی روی سطح ذرات هیدروکسی آپاتیت رسوب داده شدند. ساختار بلوری و گروه های عاملی داربست های به ترتیب به وسیله ی آزمون های پراش پرتو ایکس XRD و طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه FTIR تعیین شد. مشاهده ی ریز ساختار کامپوزیت ها با میکروسکوپ الکترونی روبشی SEM نشان داد که همجوشی ذرات به واسطه ی رسوب پالادیوم افزایش می یابد آنالیز حرارتی TGA حذف کتیوزان از کامپوزیت رااثبات کرد. نتایج خواص مکانیکی نمونه های مورد آزمایش در دمای تف جوشی برابر با 1300 ͦC بیانگر این مهم بود که کامپوزیت هیدروکسی آپاتیت دی اکسید منگنز پالادیم به جهت دارا بودن استحکام فشاری با مقدار MPa 104/46، که از هیدروکسی آپاتیت تک فاز بیشتر است، نمونه ی بهینه می باشد.

کلیدواژه ها:

نانوکامپوزیت ، داربست ، هیدروکسی آپاتیت ، دی اکسید منگنز ، پالادیم ، خواص مکانیکی