وقف علمی و استفاده از منابع وقف برای کاهش اثرات مخاطرات انسانی

سنت نیکوی وقف، یکی از مصدا قهای آشکار نیکوکاری و غیرخواهی است که انسان، با بهره گیری ازآموزه های پیامبران، از دیرباز آن را بنیان نهاده و در صحنه حیات اجتماعی، به ودیعت گذاشته است، در وقف، دو بعد خود دوستی و نوع دوستی انسان، به منصه ظهور میرسد. با عضویت انسان در وقف خود دوستی، راهی پیش روی او قرار می گیرد، که در آن، نام انسان و مالکیت اموال و دارایی های او، تا ابد تضمین میشود، و در وقف نوع دوستی، هدف غیرخواهی و مردم گرایی است. در این بعد، بهترین روابط انسانی حاکم میشود و دیوارهای تنگ فردپرستی و بیتفاوتی در خصوص زندگی دیگران فرو می ریزد.مخاطرات به عنوان تهدیدی برای جوامع بشری محسوب می شود که ابعاد مختلف زندگی انسان ازجمله بعد سیاسی،اقتصادی،اجتماعی،فرهنگی و زیستی را تحت تاثیر قرار می دهد و سبب میشود زندگ ی و آینده انسان دستخوش تغییراتی ناموزون شود و گاها اثرات آن تا چندین سال و گاها غیر قابل بازگشت می شود.در این پژوهش سعی شده است که با جهت گیری موقوفات در راستای علمی و کارآمد بودن آن به گونه ای تبیین شود که با آگاهی دادن به واقفان و برنامه ریزی های صحیح و علمی و هدف دار کردنموقوفات به کاهش اثرات و بلایای طبیعی و مخاطرات انسانی یا طبیعییی که انسان عمدا یا سهوا با آن دست به گریبان می شود را به کمترین میزان برساند چرا که علم و دانش مخاطرات بر این پایه است که از هر عامل یا وسیله ای که سبب صدمه زدن به انسان می شود را از بین برد یا صدمات وارده را به حداقل رساند.حال ممکن است این مخاطره طبیعی باشد ماندد سیل و زلزله و خشکسالی یا مخاطره انسانی باشد مانند طلاق،اعتیاد،بزه کاری،حاشیه نشینی،فقر و هر آنچه انسان را به زحمت یا مشقت بیاندازد.

کلیدواژه ها:

وقف ، وقف علمی ، مخاطرات انسانی ، کاهش اثر مخاطرا ت